Jesteśmy wygnańcami

Assan (na zdjęciu z córką Muminą) i jego rodzina opuścili Krym dwa tygodnie po rosyjskim „referendum” w marcu 2014 r. Schronienie i pomoc znaleźli w Drohobyczu
Monika Andruszewska</br></br>

Pięcioletni Halid koloruje krymski półwysep z tatarskim napisem: „QIRIM! MİLLET! VETAN!”, czyli „Krym! naród! rodzina!”. Dwa lata temu jego rodzina, jak wiele tatarskich rodzin, uciekła z Krymu. Dziś mieszka w Drohobyczu. I marzy o powrocie do domu.

Położony na zachodniej Ukrainie 80-tysięczny Drohobycz przez całe wieki był miejscem, gdzie stykały się różne kultury: polska, ukraińska, żydowska, austriacka. Tak było do II wojny światowej. Niegdysiejsi mieszkańcy albo zginęli, albo rozrzuciło ich po całym świecie, stare ulice mają inne nazwy, wyrosły nowe osiedla, w których mieszkają nowi drohobyczanie. Jednakże, choć zwiedzającemu te strony turyście zdawać by się mogło, że ten dawny Drohobycz już przeminął, wcale tak nie jest. Ważniejszy od murów, ulic czy pomników jest wyjątkowy duch tego galicyjskiego miasta. Duch, który nadal przygarnia do siebie nowych przybyszów.

Dziękujemy, że z nami jesteś

To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.

W subskrypcji otrzymujesz

Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
brak reklam na stronach;
Niespodzianki od redakcji.