Do przejścia jest przynajmniej 40 kilometrów, często przez lasy i góry. Najlepiej iść samotnie, a jeśli w grupie, to w milczeniu. Chodzi o to, żeby uczestnik doświadczył zmagania z samym sobą. Nie wszystkim udaje się dojść do końca. Większość ma po drodze ochotę rzucić wszystko i wracać do domu. 
– Jeśli takiego kryzysu nie ma, to znaczy, że źle wybrano trasę
– stwierdza Paweł Hajnas z Jarosławia, który kilkakrotnie przeszedł Ekstremalną Drogę Krzyżową. – Trzeba iść tam, gdzie boisz się, że nie dasz rady.