Kim jesteśmy, że nas tak umiłował

Zamknij oczy. Wyobraź sobie siebie wśród uczniów Jezusa, tłumu ludzi – całego miasta, które jest ciekawe Człowieka. Tłum niewiele wie o Nim, prócz tego, że uzdrawia. Właściwie czego owi ludzie pragną? Ty już wiesz czego... Co byś zrobił, będąc właśnie tam i mając obecny bagaż ziemskiego pielgrzymowania? Obserwujesz tłum... Czy chciałbyś krzyczeć: „Bracia, przecież to sam Bóg jest wśród nas – Wielki Mesjasz przyszedł do nas, radujcie się i zaufajcie Jemu, a będziecie mieli życie wieczne!”. Czy może chciałbyś być tylko cichym świadkiem wielu cudów Jezusa, aby samemu uwierzyć... Jakie wspomnienia zabierzesz ze sobą w powrotną drogę do obecnego życia? Widzisz to samo słońce i ten sam księżyc co Jezus.

Chrystus przyjął już każdego, zanim świat powstał, lecz czeka na Twój krok. Miłość do każdego człowieka daje siłę Jezusowi spiesznie iść do innych głosić Dobrą Nowinę. Kim jesteśmy, że nas tak umiłował...