To twórcze patrzenie poprzedza modlitwa. A potem trzeba w jedno zebrać całość zasad, bo ikona to ściśle określony kanon. On jest jak tradycja sięgająca źródeł, której trzeba być wiernym, by niczego nie zdradzić, i jak Boże prawo, którego trzeba przestrzegać. Określone jest niemal wszystko. – Szerokość nosa jest taka sama jak szerokość rozstawu oczu i zarazem szerokość oka. Wysokość nosa jest równa wysokości części twarzy mierzonej od nosa do brody. Taką samą wielkość ma wysokość czoła. Na wysokości nosa znajdują się uszy. W połowie wysokości między nosem a brodą znajdują się usta – mówi ks. Grzegorz Tęcza, ojciec duchowny w radomskim seminarium, kapłan, który pisze ikony, instruktor warsztatów.