Różne religie – obawy te same

Histeryczne reakcje publicystów obozu postępu obyczajowego na list biskupów polskich w sprawie ideologii gender mają jeden wspólny rys. Starają się wmówić, że jest to spór garstki oderwanych od życia katolickich duchownych z resztą świata – racjonalną, podchodzącą do gender bez obaw i mającą po swojej stronie nawet „światłych” księży i zakonników. A cała polemika z genderyzmem to tylko jakaś ultrakatolicka fobia.

Z tym większym zainteresowaniem natknąłem się w internecie na tekst „Żydowskie idee na celowniku” autorstwa Pawła Jędrzejewskiego, redaktora Forum żydów polskich i człowieka o głębokiej refleksji judaistycznej. Wskazuje on, jak wiele tradycyjnych wartości zawartych w Torze, stanowiących o tożsamości żydowskiej przez wieki, jest dziś obiektem destrukcji w życiu społecznym. Polemizując z ideologią gender Jędrzejewski pisze: ”Wartością, wynikającą z Tory i specyficznie – w swojej genezie – żydowską, jest staranne wyodrębnienie płci, przypisanie im społecznych ról i dbanie o to, by nie zacierały się różnice między kobietą i mężczyzną. Judaizm postrzega bowiem twórczą rolę odrębności pomiędzy obiema płciami. Twórczą w skali mikro – w życiu pojedynczego człowieka, ale także w skali makro – w ogólnym rozwoju cywilizacyjnym. Ta odrębność, wszechstronnie podkreślana w judaizmie, nawiązująca do naturalnych różnic psychologicznych (kobiety i mężczyźni nie różnią się od siebie wyłącznie budową anatomiczną) i wynikających z nich odmiennych ról kulturowych i społecznych, czyni możliwym funkcjonowanie rodziny. Pomaga w wydobywaniu z ludzi tego, co najlepsze w wymiarze odpowiedzialności i przełamywania egoizmu, a – przede wszystkim – stwarza najlepsze warunki do wychowania dzieci. Poddaje je wpływom zarówno ojca jak i matki – dwóch odmiennych, ale uzupełniających się wzorców – co daje największe szanse na możliwie pełny rozwój ich osobowości.(..) Dlatego Tora z jednej strony podkreśla, że dopiero mężczyzna i kobieta razem tworzą pełnego człowieka, a z drugiej – czyni wiele na różnych poziomach (zaczynając od tak podstawowych, jak odróżniający płcie sposób ubierania się), aby zapobiec zatarciu się odrębnych tożsamości mężczyzny i kobiety.”

Bardzo przenikliwa jest obserwacja Pawła Jędrzejewskiego o tym, że zwolennicy gender próbują nadać swym krytykom wyłącznie chrześcijański charakter.

„Przemianom (obyczajowym) zdecydowanie sprzyja fakt, że często najgłośniej wypowiadanym argumentem przeciwko nim jest argument religijny, chrześcijański. A ten w krajach Zachodu, gdzie chrześcijaństwo przeżywa głęboki kryzys, nie jest traktowany poważnie. (..) Na dalszy przebieg tych procesów nie jest, oczywiście, w stanie wpłynąć w żaden sposób przypomnienie, że geneza tego, czemu się one przeciwstawiają, nie jest wcale chrześcijańska. Jednak uczciwość intelektualna nakazuje, aby pamiętać, że na celowniku tych, którzy dążą do zmian, znajdują się żydowskie idee i wartości, które chrześcijaństwo przejęło z judaizmu i ich pierwotnym źródłem jest święta księga judaizmu – Tora.”

Mądre słowa i bardzo przenikliwa obserwacja. Szkoda tylko, że tak rzadko wypowiadana na głos. Warto by religijni żydzi nie obawiali się głośno mówić, że genderyzm godzi w swej filozofii w tę samą prawdę objawioną daną Żydom i wyznawcom Chrystusa. Prawdę, z której płynie antropologia człowieka jednaka dla żydów  jak i chrześcijan. Utopie wynikłe z ludzkiej pychy uderzają we wszystkich, nie zważając na różnice religijne.