Szymon Babuchowski: W katalogu Pana najnowszej wystawy można przeczytać deklarację: „Malowanie i oglądanie dzieł sztuki to kwestia przeżywania. (…) Jeżeli w sztuce nie ma prywatności i miłości, to nie pojawia się w niej prawda o tym, co przeżył artysta”. Brzmi to trochę archaicznie w czasach, gdy w sztuce ceni się grę i prowokację.