Tak bardzo jesteśmy przyzwyczajeni do śpiewania „pokój niesie ludziom wszem”, że już nie dostrzegamy wielkości zobowiązania, które w tych słowach się zawiera. Przypominają o tym ostatnie adwentowe czytania biblijne, a w nich piękny hymn Zachariasza o wyczekiwanym Zbawicielu. Przyjdzie On jak wschodzące Słońce, by stać się światłem dla pogrążonych w mroku, a „nasze kroki skierować na drogę pokoju”. Przychodzący Jezus nie tylko przynosi nam pokój, ale też chce nas samych skierować na drogi pokoju. Chce, byśmy porzucili waśnie i spory, w które tak lubimy się wdawać i których prowadzenie wydaje się niekiedy sednem naszego powołania. Mamy nieść pokój „ludziom wszem”, czyli wszystkim. Nasz Bóg jest Bogiem pokoju. My, Jego dzieci, mamy być ludźmi pokoju.