Ordynariat to nie papieski akt agresji, ale szansa dla tych anglikanów, którzy po dyskusyjnych zmianach w macierzystej wspólnocie nie potrafią się w niej odnaleźć.
Coraz więcej anglikanów przechodzi na katolicyzm. Taka zmiana wyznania staje się zjawiskiem na tyle powszechnym, że papież zdecydował się ująć je w ramy nowej struktury. W styczniu ubiegłego roku powstał w Anglii i Walii ordynariat personalny. Umożliwia on anglikanom przystąpienie do pełnej jedności z Rzymem przy jednoczesnym zachowaniu niektórych elementów ich tradycji i liturgii. W ślady brytyjskich współbraci poszli amerykańscy anglikanie, a już niedługo, bo 15 czerwca, powstanie podobny ordynariat w Australii. Warto więc przyjrzeć się funkcjonowaniu tej struktury u źródła – w Wielkiej Brytanii.
Dostępna jest część treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
Kierownik działu „Kultura”
Doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa. Przez cztery lata pracował jako nauczyciel języka polskiego, w „Gościu” jest od 2004 roku. Poeta, autor pięciu tomów wierszy. Dwa ostatnie były nominowane do Orfeusza – Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego, a „Jak daleko” został dodatkowo uhonorowany Orfeuszem Czytelników. Laureat Nagrody Fundacji im. ks. Janusza St. Pasierba, stypendysta Fundacji Grazella im. Anny Siemieńskiej. Tłumaczony na język hiszpański, francuski, serbski, chorwacki, czarnogórski, czeski i słoweński. W latach 2008-2016 prowadził dział poetycki w magazynie „44/ Czterdzieści i Cztery”. Wraz z zespołem Dobre Ludzie nagrał płyty: Łagodne przejście (2015) i Dalej (2019). Jest też pomysłodawcą i współautorem zbioru reportaży z Ameryki Południowej „Kościół na końcu świata” oraz autorem wywiadu rzeki z Natalią Niemen „Niebo będzie później”. Jego wiersze i teksty śpiewają m.in. Natalia Niemen i Stanisław Soyka.
Kontakt:
szymon.babuchowski@gosc.pl
Więcej artykułów Szymona Babuchowskiego