Taki jest też przypadek pierwszego zdania czytania. Choć znajduje się na początku trzeciego rozdziału, to jednak nie otwiera ono jakiegoś nowego wywodu, lecz rozwija uzasadnienie dla serii wezwań znajdujących się w drugim rozdziale, zwieńczonych wezwaniem do wytrwałości i ufności. Warto to zdanie przeczytać z wersetem bezpośrednio poprzedzającym: „Jeżeli wiecie, że On jest sprawiedliwy, uznajcie również, że każdy, kto postępuje sprawiedliwie, z Niego [=Boga] się narodził. Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi: i rzeczywiście nimi jesteśmy” (1 J 2,29–3,1).