Najnowsze Wydania
-
GN 37/2025 Dokument:(9415138,Czy ból trzeba kochać?)
-
GN 36/2025 Dokument:(9406888,Szczęście w nieszczęściu)
-
Historia Kościoła (11) 05/2025 Dokument:(9398688,„Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. Wyjście przed szereg czy uzdrawianie pamięci?)
-
GN 35/2025 Dokument:(9399234,Nieznajomość prawdy szkodzi )
-
GN 34/2025 Dokument:(9390659,Ale o co chodzi?)
Wyszukano wyników: 121
Drogocenny diament
Wiem, że to może brzmi patetycznie, ale Eucharystia, Komunia Święta, Ciało i Krew Chrystusa to jedne z najpiękniejszych słów świata. Najpiękniejsze, bo mówią o rzeczywistości, która jest dla mnie tak bliska jak dla rodziców dziecko, jak dla zakochanych ten drugi, ta druga, o której trudno nie myśleć, i to nie myśleć sercem.
Prawdziwy Tata
Są takie słowa w Biblii, za którymi poszlibyśmy jak w ogień. Są jednak i takie prawdy, których boimy się jak ognia. Jedną z nich wypowiedział Piotr w domu Korneliusza: „Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie” (Dz 10,34-35)
Z kazaniami jest źle? Serio?
Ten komentarz jest odpowiedzią na krytykę polskich kazań. Ostatecznie zainspirował mnie Piotr Żyłka ("Do seminarzystów i księży") i Małgorzata Wałejko ("Nie-Dobra Nowina. Bóg polskich kazań"). Ale że sprawa ta siedzi mi od dawna na wątrobie, to i ja powiem szczerze, co myślę. Najpierw będzie to komentarz emocjonalny, a potem refleksja systematyczna, w której jednak nie pożegnamy się całkiem z emocjami.
