Najnowsze Wydania
-
GN 37/2025 Dokument:(9415138,Czy ból trzeba kochać?)
-
GN 36/2025 Dokument:(9406888,Szczęście w nieszczęściu)
-
Historia Kościoła (11) 05/2025 Dokument:(9398688,„Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. Wyjście przed szereg czy uzdrawianie pamięci?)
-
GN 35/2025 Dokument:(9399234,Nieznajomość prawdy szkodzi )
-
GN 34/2025 Dokument:(9390659,Ale o co chodzi?)
Wyszukano wyników: 363
Idzie niebo ciemną nocą…
Czy możemy się dziwić, że część Izraela nie przyjęła nowonarodzonego Mesjasza? Jak poczulibyśmy się, gdyby ktoś w absolutnych ciemnościach oślepił nas ostrym światłem latarki? Przez moment zdezorientowani nie widzielibyśmy absolutnie niczego. „Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło” (Iz 9,1). Ten, który „przywdział mrok jako zasłonę wokół siebie”, przychodzi na ziemię jako Światło świata.
Światło w mroku
Uczniowie nie szli do Emaus. Oni uciekali z Jerozolimy – miejsca porażki, zawodu, traumy, rozgoryczenia. Ważne jest zakończenie tej Ewangelii. Po rozpoznaniu Jezusa w tej samej godzinie zabrali się i wrócili do Jeruzalem (Łk 24,33). Wrócili do Miasta Pokoju, rozpoznali światło tam, gdzie dotąd widzieli jedynie ciemność.
