Najnowsze Wydania
-
GN 47/2025 Dokument:(9498737,Mój król i moje królestwo)
-
GN 46/2025 Dokument:(9491720,Błogosławieni ubodzy)
-
GN 45/2025 Dokument:(9483911,Nie do opowiedzenia)
-
GN 44/2025 Dokument:(9477129,O szarej godzinie)
-
Historia Kościoła (12) 06/2025 Dokument:(9471760,Sobór sprawił, że ludzie znowu zaczęli mieć pytania do Kościoła. Edytorial nowego wydania)
Wyszukano wyników: 8933
NATO wróciło do korzeni, ale debata, czym ma być, jest otwarta
Rosyjska napaść na Ukrainę sprawiła, że NATO powróciło do swoich korzeni, ale kwestia tego, co ma być misją Sojuszu po zakończeniu wojny, pozostaje otwarta - mówi PAP prof. Andrew Dorman z Departamentu Studiów nad Wojną na King's College London. We wtorek, 11 lipca rozpoczyna się dwudniowy szczyt NATO w Wilnie.
Jak na beczce prochu
W diecezji Nicea na Lazurowym Wybrzeżu pracowałem przez pięć lat. W tym czasie odbyłem wiele rozmów z Francuzami, którzy z niepokojem patrzyli na sytuację w ich kraju. To oczywiście doświadczenie osobiste i cząstkowe. Poniższe wspomnienia należy więc traktować jako jeden z tysięcy elementów złożonej mozaiki.
Apel do MEiN o wprowadzenie zakazu używania przez dzieci telefonów w szkołach
Instytut Spraw Obywatelskich zaapelował do MEiN o wprowadzenie odgórnego zakazu używania przez dzieci telefonów komórkowych w szkołach. To statut szkoły określa zasady ich używania w placówce - poinformowało PAP Ministerstwo Edukacji i Nauki w odpowiedzi na list otwarty do ministra Przemysława Czarnka.
Dyrektor Szkoły Polskiej w Paryżu, na ŚDM wolontariuszka: lubię być pomocna
Lubię być pomocna, na co dzień w szkole, a w czasie wakacji jestem zawsze otwarta na pomoc wobec innych. Nie wiek człowieka jest tu decydujący, ale przede wszystkim gotowość do służby innym – powiedziała Polskifr.fr dyrektor Szkoły Polskiej przy Ambasadzie RP w Paryżu przy parafii św. Genowefy Monika Korchel, która wybiera się na Światowe Dni Młodzieży do Lizbony w roli wolontariuszki.
To już nie są żarty
Niestety, mam wrażenie, że wciąż nie zdajemy sobie sprawy z powagi sytuacji. Jako Kościół, przypominamy łódź bezsilnie dryfującą na otwartym morzu z biegającymi po pokładzie marynarzami, którzy próbują złapać wiatr Ducha Świętego w zmurszałe ze starości żagle i grupą biernych pasażerów nostalgicznie przyglądających się, jak w oddali nikną im sprzed oczu inne łodzie – motorowe. I nie chodzi wcale o to, że nie wiemy dokąd płynąć, lub że brakuje nam sternika. Problem w tym, że Bóg może być dziś paliwem dla naszego silnika, a my wciąż uparcie wolimy posługiwać się wiosłami.
