Wyszukano wyników: 4221
Karykatury chrześcijaństwa
XXI wiek to stulecie ogromnego kryzysu myślenia niemal w każdej sferze, która dotyczy człowieka, także w sferze chrześcijaństwa. Żyjemy w czasach dotkniętych pandemią bezmyślności i politycznej poprawności, w których coraz więcej ludzi używa swojego myślenia po to, żeby negować rzeczywistość i uciekać od prawdy.
Odreligijnianie chrześcijaństwa
Wyrywanie polskiego Kościoła z bolesnego uścisku stagnacji, marazmu, skupienia na sobie i powierzchownej, często zrytualizowanej duchowej bylejakości będzie procesem bolesnym i z pewnością jeszcze potrwa. Dlaczego? Bo przemiana, która musi się dokonać, jest głębsza, niż nam się wydaje. Nie chodzi w niej bowiem wyłącznie o porzucenie starych nawyków i zgubnych przyzwyczajeń, wielkościowego myślenia i klerykalizmu – zarówno u duchownych, jak i u świeckich. Chodzi w rzeczywistości o coś znacznie bardziej podstawowego – o przejście od religijności do wiary. Ten proces, niestety, w znacznej mierze dopiero przed nami.
Przewodniczący Episkopatu: W dyskusji o życiu ludzkim nie może być mowy o kompromisie
Mówienie o tzw. kompromisie prawnym w sprawie ochrony życia jest fałszowaniem rzeczywistości, ponieważ pomija się w nim najważniejszą, trzecią stronę sporu, czyli dzieci nienarodzone oraz ich niezbywalne prawo do życia – napisał przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki w Oświadczeniu w kontekście rezolucji Parlamentu Europejskiego ws. aborcji w Polsce.
Jeszcze o kompromisie, czyli słowo ad vocem
„Przyjmuję ten tekst jako wyraz pogłębionego namysłu nad trudną, wręcz dramatyczną rzeczywistością, jako chęć rozwiązania sporów w duchu modnego kompromisu” – napisał niedawno w „Naszym Dzienniku” ks. prof. Paweł Bortkiewicz, komentując w ten sposób mój ostatni felieton opublikowany na gosc.pl, zatytułowany: „Czy katolik może popierać kompromis?”. W kwestii owego namysłu – pełna zgoda. Taki właśnie przyświecał mi cel. Jeśli chodzi natomiast o sam kompromis w sprawie aborcji, to rzecz wymaga wyjaśnienia. Z tego właśnie powodu, a także z innych jeszcze, nie mniej ważnych, postanowiłem napisać kilka słów odpowiedzi – ad vocem.
