Najnowsze Wydania
-
GN 37/2025 Dokument:(9415138,Czy ból trzeba kochać?)
-
GN 36/2025 Dokument:(9406888,Szczęście w nieszczęściu)
-
Historia Kościoła (11) 05/2025 Dokument:(9398688,„Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. Wyjście przed szereg czy uzdrawianie pamięci?)
-
GN 35/2025 Dokument:(9399234,Nieznajomość prawdy szkodzi )
-
GN 34/2025 Dokument:(9390659,Ale o co chodzi?)
Wyszukano wyników: 635
Na Ukrainę trafią pakiety do porodu w warunkach wojennych
Tysiąc pakietów porodowych do porodu w warunkach wojennych trafi wkrótce na Ukrainę. Pakiety, które posłużą kobietom rodzącym w bunkrze, w domu, w metrze, bez wsparcia położnej czy lekarza specjalisty przekazane zostaną m.in. do szpitali położniczych, centrów pogotowia ratunkowego i schronów. Część trafi również do lwowskiej Caritas. Pakiety o łącznej wartości 200 tys. zł. skompletowała Fundacja Bank Mleka Kobiecego we współpracy z polskimi i zagranicznymi organizacjami pozarządowymi oraz polską administracją rządową.
Jaś. W oczekiwaniu na powitanie, które będzie rozstaniem
Wiadomość, że ich nienarodzone dziecko ma wadę letalną, uderzyła w nich jak grom z jasnego nieba. Postanowili, że jak najlepiej wykorzystają ciążę – czas, kiedy syn był razem z nimi. O ciąży, miłości i stracie opowiada Natalia Wiśniewska, żona i mama czwórki dzieci, z których najstarsze zmarło w czasie porodu.
"Myślicie, że byłoby dla mnie lepiej, żebym się nie urodziła?" Nastolatka z zespołem Downa spotkała się z brytyjskim premierem i parlamentarzystami
18-letnia Millie Anna Prelogar z Windsoru spotkała się niedawno z nowo wybranym premierem Wielkiej Brytanii Rishim Sunakiem oraz członkami parlamentu. Nastolatka z zespołem Downa nie miała wobec nich wygórowanych oczekiwań: chciała, by nienarodzone dzieci niepełnosprawne były traktowane przez prawo tak samo, jak ich pełnosprawni rówieśnicy. - Myślicie, że byłoby dla mnie lepiej, żebym się nie urodziła? - retorycznie pytała prawodawców.
Chrystus cierpi i głosi Ewangelię również w maleńkich chorych dzieciach
„Niepomyślne diagnozy prenatalne nie są już wyrokiem śmierci, ale torują drogę nadziei i pokoju (…). Rany stają się przestrzeniami, przez które widzimy światło nowego sposobu przeżywania cierpienia” – mówi prof. Giuseppe Noia o doświadczeniu pracy z dziećmi ciężko chorymi już w okolicach porodu oraz z ich rodzinami. Dyrektor Hospicjum Perinatalnego Polikliniki Gemelli zaznacza, że ostatecznie opieka nad tymi pacjentami potrafi uleczyć z „narkozy serca”, „ślepoty duszy” i „samotności istnienia”.
