Najnowsze [Wydania]
-
GN 39/2025 Dokument:(9433147,Ludzkość na dnie)
-
GN 38/2025 Dokument:(9425048,Prawdy nie znajdziesz w świecie)
-
GN 37/2025 Dokument:(9415138,Czy ból trzeba kochać?)
-
GN 36/2025 Dokument:(9406888,Szczęście w nieszczęściu)
-
Historia Kościoła (11) 05/2025 Dokument:(9398688,„Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. Wyjście przed szereg czy uzdrawianie pamięci?)
Znaleziono 8716 wyników
GN: Prywatny koniec świata
W ostatnim czasie Internet zdominował temat rzekomego końca świata w 2012 roku. Wielu ludzi ulega atmosferze lęku, choć podobnych zapowiedzi sami przeżyli już co najmniej kilka. Jak nie ulec złym przepowiedniom, czego może obawiać się człowiek nieufny i dlaczego katolik nie musi obawiać się „wypełnienia czasów”?
Widzenie końca na początek
Adwent, czyli czas przygotowań do przyjścia oczekiwanego Mesjasza (łac. adventus – przyjście), ogłasza początek ery zbawienia. Nieco inaczej wygląda to w optyce Starego Testamentu. Spełnienie mesjańskich proroctw zapoczątkowuje końcową erę ludzkości. Mesjasz, który przychodzi na ziemię, rozpoczyna jej ostatni okres. Z naszej, chrześcijańskiej perspektywy nazywamy go erą lub czasem Kościoła.
Opat benedyktynów: Koniec baroku
Ostatecznie skończył się czas papieskiego dworu - uważa opat-prymas benedyktynów o. Notker Wolf. W rozmowie z austriacką gazetą "Passauer Neuen Presse" przełożony generalny benedyktynów zaznaczył, że z Benedyktem XVI w przeszłość odszedł czas baroku, a ponadto wraz z jego ustąpieniem papieski urząd został wyniesiony na "normalną ludzką płaszczyznę". "Franciszek kontynuuje nieugięcie tę drogę" - dodał.
