Najnowsze Wydania
-
GN 39/2025 Dokument:(9433147,Ludzkość na dnie)
-
GN 38/2025 Dokument:(9425048,Prawdy nie znajdziesz w świecie)
-
GN 37/2025 Dokument:(9415138,Czy ból trzeba kochać?)
-
GN 36/2025 Dokument:(9406888,Szczęście w nieszczęściu)
-
Historia Kościoła (11) 05/2025 Dokument:(9398688,„Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. Wyjście przed szereg czy uzdrawianie pamięci?)
Wyszukano wyników: 799
Abp Pizzaballa: wszyscy jesteśmy wezwani do głoszenia Jezusa
„Wszyscy jesteśmy wezwani do głoszenia wszędzie i wszystkim tego, co Jezus powiedział w swoim czasie. I nikt nie uniknie doświadczenia, które towarzyszyło wszystkim prorokom - niezrozumienia i samotności” – stwierdza rozważając fragment Ewangelii czytany w 12 niedzielę zwykłą roku A (Mt 10, 26-33), łaciński patriarcha Jerozolimy, abp Pierbattista Pizzaballa OFM.
Abp Ryś ustanowił nowych szafarzy nadzwyczajnych: 63 mężczyzn i 9 kobiet
Wielu z nich chodziło codziennie rano do kościoła, bo nie umieli inaczej rozpocząć dnia jak od Mszy św. z komunią świętą, ale teraz są w sytuacji trudnego wyzwania, bo albo choroba ich unieruchomiła, albo się mierzą ze swoim wiekiem i samotnością. To jest rzeczywista próba, moment, kiedy człowiek potrzebuje umocnienia. Najlepsze, co możemy zrobić to zanieść mu Jezusa, żeby go krzepić nie tylko słowem i gestem, nie tylko swoją obecnością, ale komunią z Bogiem – mówił abp Grzegorz Ryś.
Papież: świat bez kobiety jest skazany na samotność
„Jeśli chcielibyśmy wiedzieć, czym jest ludzkość bez kobiety, czym jest mężczyzna bez kobiety, mamy to na pierwszych stronach Biblii: samotnością. Mężczyzna bez kobiety jest sam. Ludzkość bez kobiety jest sama” – podkreślał dziś Papież na spotkaniu z przedstawicielkami Światowej Unii Katolickich Organizacji Kobiecych. Franciszek zaznaczył, że pośród tak wielu trudności i okrucieństw, z jakimi spotykamy się na co dzień, potrzeba większego docenienia pozytywnego wkładu płci pięknej dla świata.
Chrystus cierpi i głosi Ewangelię również w maleńkich chorych dzieciach
„Niepomyślne diagnozy prenatalne nie są już wyrokiem śmierci, ale torują drogę nadziei i pokoju (…). Rany stają się przestrzeniami, przez które widzimy światło nowego sposobu przeżywania cierpienia” – mówi prof. Giuseppe Noia o doświadczeniu pracy z dziećmi ciężko chorymi już w okolicach porodu oraz z ich rodzinami. Dyrektor Hospicjum Perinatalnego Polikliniki Gemelli zaznacza, że ostatecznie opieka nad tymi pacjentami potrafi uleczyć z „narkozy serca”, „ślepoty duszy” i „samotności istnienia”.
