Kościół w powszechnej diasporze
Nie ma już krajów chrześcijańskich. Wszędzie na świecie i w stosunku do świata chrześcijaństwo znajduje się w sytuacji diaspory – oczywiście w rozmaitym stopniu. Zasadniczo wszędzie też stanowi ilościową mniejszość, przynajmniej jeśli chodzi o chrześcijaństwo autentyczne, naprawdę przeżywane. Nigdzie też chrześcijanie nie odgrywają roli kierowniczej w takim stopniu, jaki pozwalałby im nadać życiu świeckiemu głębokie i wyraźne piętno chrześcijańskich ideałów. Co to oznacza dla przyszłości Kościoła?
Kościelny lider – droga (nie)dojrzałości
Nieważne, czy chodzi o biskupa, prezbitera, osobę konsekrowaną, czy świecką. Dojrzałego lidera nie poznaje się po tym, jak piękne głosi nauczanie, jak bardzo pobożnie się modli, ilu ludzi zachwycił Bogiem i jak wielu pod jego wpływem zmieniło swoje życie. Nawet nie po tym, ile uzdrowień i cudów wydarzyło się dzięki jego posłudze. Prawdziwa duchowa dojrzałość odsłania się w zupełnie innych obszarach.
Gdzie jest Antychryst?
Wywołana przez Rosję wojna z Ukrainą i w konsekwencji bezpardonowa, wyrachowana agresja na niepodległe państwo doprowadziły do największego od czasów drugiej wojny światowej kryzysu humanitarnego w Europie i straszliwej krzywdy milionów ludzi. Czy to możliwe, że jeden człowiek – nawet do cna zdeprawowany – mógł samodzielnie uwolnić takie pokłady zła? A może, pytają niektórzy, kryje się za tym siła jeszcze potężniejsza? Może właśnie nadszedł czas Antychrysta?
Chłopcy, przestańcie, bo się źle bawicie
Pierwsza wiadomość, którą od niej otrzymałem, brzmiała: „Olku, leżę z Covidem w szpitalu. Jest ciężko. Potrzebuję modlitwy z mocą”. Zaraz odpisałem, że pamiętam, że będę się modlił, żeby trzymała się dzielnie. Druga wiadomość przyszła kilka dni później: „Olku, jest źle. Proś św. Szarbela. Tracę nadzieję”. Modliłem się i prosiłem. Jednak trzy dni później to ja napisałem do niej z pytaniem, jak się czuje. Nie odpowiedziała. I już nie odpowie. Dzień później przyszła wiadomość o jej śmierci. Nie na choroby towarzyszące, nie na dziwną postać grypy albo na ostrą postać światowego spisku rządzących. Miała czterdzieści sześć lat. Zmarła na COVID-19.
Covidowa (nie)odpowiedzialność
Pandemia koronawirusa to nie tylko choroba, śmierć lub rozmaite powikłania, z którymi zmagać się musi spora część ozdrowieńców. To nie tylko dramaty finansowe, życiowe, utrata pracy, izolacja, alienacja i rozpad relacji międzyludzkich, a także frustracja – zwłaszcza wielu spośród tych, którzy w aktualnym kryzysie dostrzegają także winę zarządzających systemem społecznym decydentów. Pandemia to również rodząca głębokie poczucie bezradności niepewność. I może właśnie ona sprawia, że radykalnie polaryzują się nie tylko opinie ale i postawy – tak bardzo, że przyszłe skutki wytworzonej przez nie międzyludzkiej wrogości już dziś są trudne do przewidzenia i opisania.
Don Kichot contra maseczkowy potwór
Któż nie zna Don Kichota? Na jego przygodach wychowały się przecież całe pokolenia. Błędny rycerz, podróżujący na swym koniu Rosynancie w towarzystwie nieodłącznego giermka Sancho Pansy, walczący z wyimaginowanymi wrogami, zagubiony gdzieś na pograniczu jawy, fantazji i snu. Postać krystalicznie uczciwa i dramatycznie błędna. Większość bawi, niektórych żenuje. Jedni podziwiają go za nieustępliwą walkę ze złem, inni współczują mu obsesji. Wielu go szanuje, a niejeden… naśladuje, choć może nieświadomie i pewnie nigdy nie przyznałby się do tego.
Jeszcze o kompromisie, czyli słowo ad vocem
„Przyjmuję ten tekst jako wyraz pogłębionego namysłu nad trudną, wręcz dramatyczną rzeczywistością, jako chęć rozwiązania sporów w duchu modnego kompromisu” – napisał niedawno w „Naszym Dzienniku” ks. prof. Paweł Bortkiewicz, komentując w ten sposób mój ostatni felieton opublikowany na gosc.pl, zatytułowany: „Czy katolik może popierać kompromis?”. W kwestii owego namysłu – pełna zgoda. Taki właśnie przyświecał mi cel. Jeśli chodzi natomiast o sam kompromis w sprawie aborcji, to rzecz wymaga wyjaśnienia. Z tego właśnie powodu, a także z innych jeszcze, nie mniej ważnych, postanowiłem napisać kilka słów odpowiedzi – ad vocem.
Nowa posługa w Kościele?
Nie o szkolnych katechetów tu chodzi, ale o katechistów – o ustanowioną przez papieża Franciszka specjalnym listem w formie Motu proprio posługę świeckich katechetów powołanych do przekazywania wiary i nauczania w podejmowanym przez Kościół dziele ewangelizacji oraz formacji. Decyzja Papieża z jednej strony niewątpliwie wzmacnia rolę świeckich w Kościele, odwołując się zresztą do starożytnej eklezjalnej tradycji. Z drugiej jednak – rodzi wiele pytań co do wymagań i sposobu, w jaki owa posługa miałaby być realizowana.
Katolickie piekiełko
Możemy tworzyć nowe, piękne duszpasterskie programy, spotykać się, debatować, i analizować podstawy kościelnego kryzysu. Możemy prognozować dalsze kierunki zmian i generować coraz to nowe fantastyczne pomysły na zatrzymanie odpływu wiernych i przyciągnięcie do Kościoła młodych. Daremnie. Problem nie tkwi w tym, czego jeszcze nie zrobiliśmy, ale w tym, co już od dawna praktykujemy jako nasze osobiste, troskliwie pielęgnowane katolickie antyświadectwo.
Skarga Boga
Czytam tekst Prologu Ewangelii według św. Jana wielokrotnie, przy różnych okazjach. Zawsze, nieodmiennie z tym samym przekonaniem, że to słowa szczególnie ważne – jakby synteza tego, co Bóg zechciał nam powiedzieć o sobie. I za każdym razem, gdy natrafiam na ten właśnie fragment, mam nieodparte wrażenie, że jest w nim ukryta jakby bolesna skarga Boga. „Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli” (J 1, 11) - to nie echo z nieokreślonej przeszłości, ale twarda diagnoza także naszej rzeczywistości. Diagnoza, która daje do myślenia.
-
Uboga z certyfikatem Odwieczna zagadka, jak połączyć głębokie życie modlitewne z rzuceniem się w wir rozkrzewiania wiary, została rozwiązana przez Paulinę Jaricot. Za bardzo wysoką cenę.
-
Rozżarzone węgle Wymienianie się tajemnicami nie musi oznaczać szpiegostwa czy plotkarstwa. Może być osią najprężniejszej akcji modlitewnej w historii świata. Posłuchajcie różanych opowieści…
-
Nadludzka moc dla ludzi Jezus zapowiada, że tym, którzy uwierzą, „te znaki towarzyszyć będą”. I wymienia dary charyzmatyczne. Ludzie z Odnowy w Duchu Świętym uwierzyli.
-
Wojenne historie Ukraińcy, którzy doświadczyli rosyjskiego zła, nie uciekają, lecz z wielkim zaangażowaniem starają się mu przeciwstawić.
-
To nie Bóg zawinił Dlaczego ludzie robią to, czego Stwórca nie chce?
-
Rosjanie wykopali rowy O dyplomacji na polu minowym, niewalczących na Ukrainie Rosjanach oraz o „podstępie” Polaków z ambasady mówi Piotr Skwieciński, wydalony z Rosji dyrektor Instytutu Polskiego w Moskwie.
- Kard. Tagle o bł. Paulinie Jaricot: Była odważną kobietą, wrażliwą na znaki czasu i obdarzoną uniwersalną wizją misji Kościoła
- Zełenski nadał pierwszemu polskiemu miastu tytuł honorowy "miasta-ratownika"
- Przed kilkoma miesiącami była na Ukrainie czymś zupełnie normalnym, mało kto zwracał na nią uwagę. Dziś robi tam furorę
- Szef dyplomacji Watykanu: Ukraina musi się bronić i aby to zrobić musi otrzymywać pomoc, także militarną
- Zełenski zapowiedział przyznanie Polakom specjalnego statusu na Ukrainie
- Jasna Góra: Prymas Polski dziękuje medykom za heroiczne zmagania o człowieka
- Owacja dla prezydenta Dudy w ukraińskim parlamencie
- Franciszek: Pokój jest darem Ducha Świętego
- Atak na polski konsulat w Hamburgu
- Tysiące pielgrzymów na Ogólnopolskim Czuwaniu Odnowy w Duchu Świętym na Jasnej Górze
- Czy małpia ospa jest groźna?
- Rozniecanie ognia
- "Była to wizyta historyczna." Polscy biskupi podsumowali swój pobyt na Ukrainie w tamtejszej telewizji
- Prezydent Duda przebywa na Ukrainie. W Radzie Najwyższej wygłosi orędzie jako pierwsza głowa obcego państwa od wybuchu wojny
- Tygodniówka #2. Spojrzenie Jana Pawła
- Pierwszy sobór
- W zachwyceniu
- Odsłanianie piękna Oblubienicy
- Zachować słowa Jezusa
- "Der Spiegel": rozmowy o niemieckich czołgach dla Polski utknęły w martwym punkcie
Najlepsze treści
- Cud goni cud
- Ugoda w niemieckim procesie ks. prof. Oko
- USA: Trzecia osoba w państwie nie może przystępować do Komunii w swojej diecezji
- Ta nauka nie jest nasza
- Podążają za Jezusem, więc są zniewoleni?
- "WSJ": Ktoś celowo rozbił samolot linii China Eastern ze 132 osobami na pokładzie
- Prawosławny pogrzeb Ukrainki w katolickiej świątyni
- Pierwszy sobór
- Odsłanianie piękna Oblubienicy
- Zachować słowa Jezusa
- "Mamy łączność z naszymi mężami: są w drodze z piekła do piekła"
- Nie żyje Vangelis - światowej sławy grecki kompozytor miał 79 lat
- "Przybyliście, by nas obronić? Przed kim? Czy broniłeś mnie przed moim mężem, którego zabiłeś?"
- Rosjanie wywożą ciała cywilów z ruin zbombardowanego Teatru Dramatycznego w Mariupolu
- Zaprosił ukraińskich uchodźców do zamieszkania w jego XV-wiecznym zamku
