Tradycję nawiedzania kościołów stacyjnych rozpoczyna liturgia z obrzędem posypania głów popiołem w bazylice św. Sabiny w Rzymie. To zwyczaj sięgający IV wieku.
Ważną rolę w odnowieniu i reorganizacji praktyk związanych z kościołami stacyjnymi odegrał papież św. Grzegorz Wielki (590–604). To on wyznaczył świątynie, wskazał konkretne dni ich nawiedzania i opracował właściwą liturgię. Istotnym punktem modlitw w kościołach stacyjnych jest oddanie czci męczennikom związanym z danym miejscem. Najstarszym wiarygodnym tekstem dokumentującym klasyczną formę tej pokutnej praktyki jest Comes z Würzburga. Pochodzący z połowy VIII wieku manuskrypt to najstarszy łaciński lekcjonarz, jaki dotrwał do czasów współczesnych. Obrazuje on zmiany wprowadzone przez Grzegorza Wielkiego.
Dostępna jest część treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.