Samotność Ukrzyżowanego

Krzyż na drogę - Wielki Post z Gościem Wołanie Jezusa: "Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?" odsłania tajemnicę najgłębszego opuszczenia. Ukrzyżowany zmienia rozpacz w modlitwę. Dzieli naszą samotność, przynosi pocieszenie.

ks. Tomasz Jaklewicz

|

GN 11/2010

dodane 18.03.2010 14:43

Istnieje dobra samotność. Taka samotność może być szansą, a nawet koniecznością. Człowiek musi odejść od innych na jakiś czas, aby tworzyć dzieło, aby ćwiczyć się w jakiejś sztuce, aby się pomodlić, coś przemyśleć, uspokoić się albo zwyczajnie odpocząć. Taka dobra samotność jest zawsze „na jakiś czas”. Jest po to, aby wrócić do innych lepszym.

Twarze samotności
Jest również zła samotność. Taka, która niszczy, prowadzi do izolacji, do przecinania połączeń z innymi. Człowiek jest stworzony na obraz Boży, a sam Bóg nie jest samotnikiem. Jest wspólnotą Osób. Człowiek może się spełnić tylko wtedy, gdy żyje z innymi i dla innych. Miłość – to podstawowy kierunek ludzkiego rozwoju. Niebo jest z definicji wspólnotą, istotą piekła jest samotność. Grzech prowadzi do samotności, bo zrywa więzy z Bogiem i ludźmi. „Piekło to inni” – mawiał Sartre. Ten, kto patrzy na innych w taki sposób, zmierza do demonicznej samotności, z której może nie być wyjścia. Bo do kogo miałby człowiek pójść, skoro wszyscy inni wydają się mu zagrożeniem?

Samotność nie zawsze jest wyborem. Często spada na człowieka nagle jak ciężar, który wbija w ziemię. Śmierć bliskich: męża, żony, dziecka, przyjaciela. Doświadczenie odrzucenia z powodu inności, choroby itd. Zdrada kogoś, komu ufaliśmy. Samotność doskwiera człowiekowi także w tłumie. Nieraz nawet wśród najbliższych pojawia się poczucie osamotnienia, wyrasta jakiś niewidoczny mur, który trudno jest przebić. Jakaś doza samotności jest obecna w każdym ludzkim powołaniu. Nawet żyjąc w dobrych relacjach z ludźmi, w szczęśliwej rodzinie czy wspólnocie, zawsze pozostaje w człowieku poczucie odrębności i niemożliwości zakomunikowania innym, kim naprawdę jestem. Jak rzadko mamy poczucie, że ktoś naprawdę nas słucha i rozumie?

Samotność ludzi potęguje kultura, która stawia na indywidualizm. Wciąż mówią nam, że mamy liczyć na siebie, na swoje talenty, wykształcenie, siłę przebicia, wizerunek. Dzięki rozwojowi techniki możliwości komunikacyjne ludzkości są dziś ogromne. Telefony komórkowe dzwonią wszędzie, nawet w kościołach. Internetowe łącza oplatają świat. Ale czy jesteśmy bliżej siebie, czy mamy dla siebie czas, czy potrafimy się spotkać? Rozmawiamy czy tylko wymieniamy komunikaty?

Dziękujemy, że z nami jesteś

To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.

W subskrypcji otrzymujesz

Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
brak reklam na stronach;
Niespodzianki od redakcji.