Cena wierności powołaniu: aresztowanie i tortury

Misjonarze, którzy oddali życie, nawracając pogan, są często traktowani przez wątpiących lub niewierzących jak ludzie, którzy sami byli sobie winni, gdyż nie szanowali przekonań innych. Gdyby jednak nie nawrócenia, nie byłoby w ogóle Kościoła. Powstał on w odpowiedzi na wezwanie Chrystusa, który przed swym ostatecznym rozstaniem z uczniami powiedział im: „Dana mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28,18-19).

Przekonywanie, że jedynie Chrystus jest „drogą, prawdą i życiem” wynikało z najgłębszej wiary apostołów i uczniów, wspomaganej przez Ducha Świętego. Uważali oni to za swój obowiązek wobec Boga, ale także wobec ludzi, za których zbawienie czuli się odpowiedzialni. W późniejszych wiekach nawracanie pogan miało rozmaite, czasem drastycznie nieakceptowalne formy. Zakon kawalerów mieczowych i zakon krzyżacki nawracały „ogniem i mieczem”, a w imię wiary dokonywano także zbrodni. Chrystus nie użył jednak nawet słowa „nawracajcie”, ale „nauczajcie” lub „głoście Ewangelię”, co można odczytać jako nie zmuszajcie nikogo, ale pozwólcie poznać. Głoszenie prawdy o Chrystusie, wynikającej z Ewangelii, a także ze swej wiary w tę prawdę, jest nie tylko prawem, ale i obowiązkiem ludzi wierzących.

Wielu misjonarzy drogo płaciło za wierność swemu powołaniu. Jednym z takich misjonarzy był Simon-François Berneux. Urodził się w 1814 roku w Château-du-Loir, w departamencie Sarthe. Od dzieciństwa pragnął zostać księdzem. W wieku 17 lat wstąpił do seminarium w Le Mans. Z powodów zdrowotnych na dwa lata musiał przerwać naukę i pracował jako guwerner, jednak wrócił do seminarium i w 1837 roku przyjął święcenia kapłańskie. W lipcu 1839 roku wstąpił do Francuskiego Stowarzyszenia Misji Zagranicznych z zamiarem wyjazdu do Korei. W styczniu 1840 roku opuścił Paryż i po rocznej podróży dotarł do Tonkinu. Został tam schwytany i ciężko pobity. Przetrzymywany w więzieniu w Hue, a następnie skazany na śmierć, został w 1843 roku uwolniony dzięki interwencji francuskiego admirała i umieszczony na statku płynącym do Europy. Opuścił jednak okręt i przez Singapur, Makau i Mandżurię dotarł do Korei. 5 sierpnia 1854 roku papież Pius IX mianował go wikariuszem apostolskim Korei i tytularnym biskupem Capsy. Bp Berneux przyjął wtedy koreańskie nazwisko Chang Gyeong-il. Dzięki względnej tolerancji króla Cheoljonga misja rozwijała się początkowo dość pomyślnie: w Korei było już w tym czasie około 23 tys. katolików. Bp Berneux założył między innymi seminarium duchowne w Baeron koło Jecheon i rozpoczął wydawanie książek katolickich w języku koreańskim.

Sytuacja zmieniła się po śmierci Cheoljonga, w czasie regencji Daewonguna. W styczniu 1866 roku chrześcijanie zwrócili się do władz o uznanie ich wyznania. Odpowiedzią na tę prośbę były aresztowania wyznawców Chrystusa. 23 lutego 1866 roku uwięziono także bp. Berneuxa. Po okrutnych torturach został on ścięty 8 marca 1866 roku w obozie wojskowym Saenamteo koło Seulu.

Biskup Berneux został beatyfikowany 6 października 1968 roku przez papieża Pawła VI, a kanonizowany przez papieża Jana Pawła II 6 maja 1984 roku w grupie 103 męczenników koreańskich.

***
Frederic Pichon, Lady Herbert, The Life of Monseigneur Berneux, Bishop of Capse, Kessinger Publishing, LCC, 2010; Fros, s. 122;
http://fr.wikipedia.org/wiki/Sim%C3%A9on-Fran%C3%A7ois_Berneux (20 III 2012).

Fragment książki "Świadkowie wiary", którą znajdziecie w sklepie "Gościa":

WIARA.PL DODANE 22.08.2019

Świadkowie wiary

Takiej książki jeszcze nie było. Zawiera ona 365 świadectw chrześcijan, którzy za wierność Jezusowi Chrystusowi zapłacili najwyższą cenę – oddali życie. To moje wyznanie wiary – mówi o swojej książce Wojciech Roszkowski. 

oceń artykuł