Co roku te słowa przykuwają mą uwagę. "To jest dzisiaj" − wypowiada w czasie wielkoczwartkowej Eucharystii kapłan. To "dzisiaj", "teraz" jest istotą chrześcijaństwa.
Co roku te słowa przykuwają mą uwagę. „To jest dzisiaj” − wypowiada w czasie wielkoczwartkowej Eucharystii kapłan podnoszący chleb.
− Rzeczywiście mocno brzmią tego dnia słowa konsekracji. „To jest dzisiaj” − to istota chrześcijaństwa. To jest dzisiaj, teraz, hodie. To nie jest na kiedyś, to nie jest na później, to nie należy do historii. U Boga, który jest ponad czasem jest wieczne „teraz”. Teraz jest chwila naszego zbawienia – opowiadał mi Tomasz Nowak, dominikanin, ceniony rekolekcjonista.
To jest dzisiaj! Nie jestem archiwistą odkurzającym mity, „nie wspominam wydarzeń minionych”. Razem z Nim przechodzę przez wydarzenia paschalne. Zachwyca mnie to, że do dziś Żydzi świętujący Paschę, mówią o sobie jako o… uczestnikach Wyjścia. Gdy syn w czasie wieczerzy sederowej pyta ojca o powód świętowania, ten odpowiada wersetem z Tory: „Dzieje się tak ze względu na to, co uczynił Pan dla mnie w czasie wyjścia z Egiptu”. Dla mnie!
Gdy Mojżesz zapytał: „Jak masz na imię?” usłyszał: „Jestem, który jestem”. On jest. Teraz.
„Jeżeli nie uwierzycie, że JA JESTEM, pomrzecie w grzechach swoich” – nauczał Jezus. Wiem, że wypowiedział wówczas Imię, którego Izrael nie odważa się wymawiać, ale te słowa mają dla mnie dodatkowe znaczenie.
Chodzę smutny, przybity? On jest.
Budzę się w nocy sparaliżowany lękiem? On jest.
Mą głowę bombardują setki pokus? On jest.
W każdej sytuacji. Jeśli w to nie uwierzę, „pomrę w grzechach swoich”.
− Porusza mnie to, że w języku biblijnym nie używa się czasownika „być” w czasie teraźniejszym. Jeżeli chcemy orzec czyjeś istnienie używamy okrężnych form gramatycznych, by tego czasownika „jest” nie użyć w czasie teraźniejszym. Dlaczego? Bo tym, który „jest” jest tylko Bóg. Do Niego należy teraźniejszość, „bycie” w czasie teraźniejszym. To On „jest” − wyjaśnia dr Maja Miduch, judaistka.
On jest. Teraz. Teraz jest chwila naszego zbawienia. To jest dzisiaj.
Dziennikarz działu „Kościół”
Absolwent wydziału prawa na Uniwersytecie Śląskim. Po studiach pracował jako korespondent Katolickiej Agencji Informacyjnej i redaktor Wydawnictwa Księgarnia św. Jacka. Od roku 2004 dziennikarz działu „Kościół” w tygodniku „Gość Niedzielny”. W 1998 roku opublikował książkę „Radykalni” – wywiady z Tomaszem Budzyńskim, Darkiem Malejonkiem, Piotrem Żyżelewiczem i Grzegorzem Wacławem. Wywiady z tymi znanymi muzykami rockowymi, którzy przeżyli nawrócenie i publicznie przyznają się do wiary katolickiej, stały się rychło bestsellerem. Wydał też m.in.: „Dziennik pisany mocą”, „Pełne zanurzenie”, „Antywirus”, „Wyjście awaryjne”, „Pan Bóg? Uwielbiam!”, „Jak poruszyć niebo? 44 konkretne wskazówki”. Jego obszar specjalizacji to religia oraz muzyka. Jest ekspertem w dziedzinie muzycznej sceny chrześcijan.
Czytaj artykuły Marcina Jakimowicza