Nowy numer 13/2024 Archiwum

Pascha ojców

Sprawiają wrażenie oderwanych od życia. Nie mają w sobie nic z uwodzenia słowem i osobą mówcy. Całą uwagę skupiają na Tajemnicy. Homilie paschalne ojców Kościoła. Niedzisiejsze, choć wnoszą powiew świeżości w ogłaszanie największej sensacji w dziejach świata.

Najbardziej osłuchane, zwłaszcza dla uczestników ciemnych jutrzni, są dwa starożytne teksty: katecheza chrzcielna św. Jana Chryzostoma na Wielki Piątek i homilia nieznanego autora na Wielką Sobotę. Szczególnie ta druga mocno zadomowiła się w przeróżnych rozważaniach przeznaczonych na święte dni Paschy: „Co się stało? Wielka cisza spowiła ziemię; wielka na niej cisza i pustka. Cisza wielka, bo Król zasnął. Ziemia się przelękła i zamilkła, bo Bóg zasnął w ludzkim ciele, a wzbudził tych, którzy spali od wieków. Tobie, Adamie, rozkazuję: Zbudź się, który śpisz! Powstań, wyjdźmy stąd! Dla ciebie, który porzuciłeś ogród rajski, Ja w Ogrodzie Oliwnym zostałem wydany Żydom i ukrzyżowany w ogrodzie. Cios zadany Mi włócznią złamał włócznię skierowaną przeciw tobie”. Piękny, poruszający tekst (tu tylko fragment) nie bez powodu stał się najbardziej rozpoznawalną wizytówką starożytnych katechez. Inne teksty, głównie homilie ojców Kościoła, pozostają jednak niemal nieznane szerszemu odbiorcy. A mają w sobie ten sam ładunek emocji połączonych z głęboką teologią. Są czyste w swojej bezinteresowności – nie roztrząsają żadnego problemu społecznego czy etycznego; nie zajmują nawet stanowiska w sporach doktrynalnych; skupiają się wyłącznie na tym, bez czego „daremna byłaby nasza wiara”. Wybraliśmy fragmenty kilku homilii przeznaczonych na oktawę wielkanocną (większość w przekładzie ks. Przemysława M. Szewczyka, twórcy Domu Wschodniego i portalu patrystycznego patres.pl, oraz jedna z liturgii godzin). Nie wymagają dłuższego komentarza, niech mówią same za siebie (skróty i tytuły moje – J.Dz.).

Dostępne jest 49% treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

Jacek Dziedzina

Zastępca redaktora naczelnego

W „Gościu" od 2006 r. Studia z socjologii ukończył w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Pracował m.in. w Instytucie Kultury Polskiej przy Ambasadzie RP w Londynie. Laureat nagrody Grand Press 2011 w kategorii Publicystyka. Autor reportaży zagranicznych, m.in. z Wietnamu, Libanu, Syrii, Izraela, Kosowa, USA, Cypru, Turcji, Irlandii, Mołdawii, Białorusi i innych. Publikował w „Do Rzeczy", „Rzeczpospolitej" („Plus Minus") i portalu Onet.pl. Autor książek, m.in. „Mocowałem się z Bogiem” (wywiad rzeka z ks. Henrykiem Bolczykiem) i „Psycholog w konfesjonale” (wywiad rzeka z ks. Markiem Dziewieckim). Prowadzi również własną działalność wydawniczą. Interesuje się historią najnowszą, stosunkami międzynarodowymi, teologią, literaturą faktu, filmem i muzyką liturgiczną. Obszary specjalizacji: analizy dotyczące Bliskiego Wschodu, Bałkanów, Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych, a także wywiady i publicystyka poświęcone życiu Kościoła na świecie i nowej ewangelizacji.

Kontakt:
jacek.dziedzina@gosc.pl
Więcej artykułów Jacka Dziedziny