Za klauzurą

W kolejnej odsłonie cyklu prowadzonego przez MBP w Opolu i Polskie Stowarzyszenie Krajoznawców w Opolu wiele było o jadle, napitkach, stroju czy planie dnia obowiązującym średniowiecznych zakonników. Jednak na samym początku historyczka nakreśliła, w jaki sposób w Europie Zachodniej powstały klasztory. Bo przecież u początków chrześcijaństwa osoby, które chciały żyć samotnie, udawały się na pustynię. – Z czasem pustynie zapełniły się tysiącami osób i wtedy konieczne okazało się stworzenie reguł dla tej formy życia. Za głównego zakonodawcę dla Kościołów wschodnich uznaje się św. Bazylego – wyjaśniała prof. Anna Pobóg-Lenartowicz. Inaczej było w Europie Zachodniej, gdzie podobny styl życia był trudny do podjęcia ze względu na warunki klimatyczne. – Tu pustelnik nie przetrwałby pierwszej zimy – wyjaśniała, dodając, że dopiero w I połowie VI wieku św. Benedykt stworzył model życia monastycznego dla Europy Zachodniej.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.

oceń artykuł