Czy pustynia zakwitnie?

1. Księga Izajasza bywa nazywana „piątą Ewangelią”. Po psalmach jest najczęściej cytowaną księgą w Nowym Testamencie. Dzisiejszy fragment to obietnica zbawienia, które jest ukazane obrazowo jako przemiana pustyni w ogród. Bóg, stwarzając człowieka, umieścił go w ogrodzie Eden (symbol pełni życia). Człowiek musiał opuścić raj z powodu grzechu. Skutki odejścia człowieka od Boga sięgnęły także ziemi: „Przeklęta niech będzie ziemia z twego powodu”. Obiecane zbawienie to powrót do ziemi żyznej, bogatej, pełnej życia. Nadejście Mesjasza będzie więc odnowieniem ziemi.

2. „Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą…” Zapowiadane zbawienie to także odnowa człowieka, udoskonalenie cielesności podległej chorobom, kalectwu, umieraniu. Jezus jako Mesjasz, dokonując cudów, wypełnia te Izajaszowe zapowiedzi. Ale celem misji Chrystusa nie było wyleczenie wszystkich chorych, ale wlanie ludziom nadziei, że nasze doczesne cierpienia kiedyś się skończą. Bóg jest silniejszy niż choroba i śmierć. Jezus przez swoje Wcielenie, krzyż i zmartwychwstanie nie dokonał odkupienia nas z ciała, ale odkupienia ciała! W Nim jest lekarstwo na wszelkie schorzenia. Odnowiona cielesność człowieka będzie w harmonii z duchem. Tryumf życia obejmie świat i człowieka.

3. Gdy człowiek odwraca się od Boga, ziemia jego życia staje się jałowa. Zachodnia cywilizacja umiera, jest bezpłodna. Łona kobiet, najbardziej żyzna część cielesności, stają się pustyniami, które nie dają życia, a często stają się miejscem śmierci. Ludzka mądrość zostaje zastąpiona inteligencją martwych układów scalonych. Święta Bożego Narodzenia bywają coraz częściej świętami pustki otoczonej świecidełkami. Niewielu pamięta, Kto się narodził, po co i dlaczego. Jingle Bells – dzwoneczki dzwonią na całego, ale imię Zbawiciela się nie pojawia. Jeśli kołyska pozostanie pusta, na nic zda się jej dekorowanie. Adwent to czas zwrócenia się ku Bogu, który przychodzi. Idzie przez nasze pustynie pokornie jak dziecko. I tylko On może dać nam prawdziwą radość. Tylko z Nim ustąpią nasz smutek i nasze wzdychanie. Inaczej będziemy mieć święta pustej kołyski. Pustynia, choćby była udekorowana tysiącem świateł, pozostanie pustynią. Życie jest z Boga. Bez Niego jest śmierć.