Słuchać serca
(…) łaskawa ręka Boga mojego była nade mną (Ne 2, 8).
Ne 2, 1-8
(…) łaskawa ręka Boga mojego była nade mną (Ne 2, 8)
Dobre, wygodne życie potrafi znieczulić na niedolę braci, spowodować amnezję wobec bólu, hańby i nieszczęścia doświadczanych w historii i wciąż powtarzających się w życiu ludzi bliskich i dalekich.
Ale ten, który kocha Pana, nie traci pamięci i wrażliwego serca ani w czasach łez, ani w czasie pomyślności i szczęścia. Nie zapomina o swoim mieście, spustoszonym i strawionym ogniem.
Kochający Pana potrafi słuchać poruszeń swojego serca i jest im wierny. Bogu oddaje swoją walkę. Zanim wykona krok, by odbudować spustoszony dom, prosi Go w modlitwie o błogosławieństwo. Jak Nehemiasz, który żyjąc w dobrobycie, nie ogłuchł i nie znieczulił się na pamięć o cierpieniu swojego narodu. Jak Nehemiasz, który posłuchał serca, zaufał Panu i ruszył, by odbudować swoje miasto.
Magdalena Dobrzyniak W I czytaniu
Dziennikarka, redaktor portalu „Gościa Niedzielnego”. Absolwentka teatrologii na Uniwersytecie Jagiellońskim i podyplomowych studiów edytorskich na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. W mediach katolickich pracuje od 1997 roku. Wykładała dziennikarstwo na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie. Autorka książek „Nie mój Kościół” (z bp. Damianem Muskusem OFM) oraz „Bezbronni dorośli w Kościele” (z o. Tomaszem Francem OP).
