Wręcz przeciwnie – wyraźnie została tu podkreślona odmienność kobiet i mężczyzn oraz ról, jakie mają pełnić w opartej na wzorcu z Nazaretu rodzinie. 

Odwołując się do nauczania św. Jana Pawła II, Pawła VI, fragmentów Księgi Rodzaju, a także w oparciu o obserwacje z własnej praktyki lekarskiej, autorka pisze o odnajdywaniu tożsamości kobiety, wychowywaniu do pełnej kobiecości oraz o przyczynach i sposobach zaradzenia kryzysowi kobiecości i męskości. Udzielane przez nią rady są w pełni zgodne z etyką katolicką.