W sierpniu tego roku znów go odwiedziłem i szukałem domu, w którym mieści się kaplica filialna. Niestety, nie znalazłem go i nikt z mieszkańców nie potrafił mi udzielić na ten temat żadnych informacji. Takie powroty do korzeni budzą zrozumiałe refleksje o losie, jaki przypadł nam w udziale. Moja rodzina zmuszona była opuścić ojcowiznę, ziemię przodków, i wyjechać w nieznane.

Ja swój dom i własną rodzinę znalazłem w Gdańsku, gdzie działam w Towarzystwie Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich. Jednak, choć „człowiek może żyć wszędzie, ale serce zostaje tam, gdzie się urodził i wychował”.