Jest tutaj cechujący go humor, jak wtedy, gdy pisze, że „na życie anielsko-dewocyjne nie mamy najmniejszej ochoty”. W „Mistyce codzienności” Badeni daje się poznać z jeszcze jednej strony. Książka jest bowiem uderzającą próbą ujęcia wiary w sposób rozumowy. Autor próbuje nazwać, czym są wiara, modlitwa, sakramenty, przez co wydaje się, jakby „Mistyka codzienności” w pierwotnym zamierzeniu była próbą określenia tego, czym Badeni żył.