Jezus zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami oraz władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych.

Mówił do nich: «Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie. Gdy do jakiegoś domu wejdziecie, pozostańcie tam i stamtąd będziecie wychodzić. Jeśliby was gdzieś nie przyjęli, wychodząc z tego miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo przeciwko nim!» Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie.

Podstawową misją apostoła było głoszenie prawdy Bożej i niesienie uzdrowienia w imię Jezusa. Współczesne życie jest bardzo skomplikowane i nawet ludzie posługujący we wspólnocie Kościoła są zmuszeni do zajmowania się wieloma sprawami nie wprost ewangelicznymi: administracyjnymi, prawnymi, finansowymi. Dzisiejsza Ewangelia przypomina, że siła Kościoła nie wypływa z realizacji tych doczesnych zadań. Zbytnie oddanie się im grozi światowością, przed którą kiedyś przestrzegał Benedykt XVI, a dziś czyni to Franciszek. Moc chrześcijaństwa płynie nie z administrowania i zarządzania, ale z przepowiadania Jezusa Chrystusa oraz sprawowania sakramentów i uczestniczenia w nich, bo to one przede wszystkim niosą uzdrowienie duszy, a czasem także ciała.