Jarosław Dudała: To jak właściwie będzie w niebie?

o. dr hab. Marian Zawada OCD: To jest dla nas tajemnica, ponieważ nie mamy zmysłowego doświadczenia nieba. Ludzie najczęściej rozumieją niebo jako sumę wszystkich największych przyjemności, szczęść; tego, co lubią i co kochają. No i trochę dziwnie to wygląda, bo w tych wizjach Pan Bóg nie jest za bardzo potrzebny...

Różne religie różnie opisują niebo. My, chrześcijanie, mamy tę teologię najbardziej rozbudowaną – po śmierci w niebie ujrzymy Boga takim, jakim jest. Tu, w życiu doczesnym, toniemy w domysłach, przypuszczeniach, tworzymy własne Jego obrazy, często przykrojone do naszych potrzeb. Tymczasem w niebie ujrzymy Boga takim, jakim jest – Jego tajemnicę, Jego piękno, Jego nieskończoność, Jego świętość, Jego wspaniałość, potęgę i moc, pełnię miłości, jasności, w zachwycie. Poznamy tam też własną tajemnicę: człowiek wreszcie będzie mógł poznać siebie – arcydzieło stworzenia, które zostanie jeszcze bardziej przyozdobione Boską chwałą. To nie będzie tylko – jak mówi teologia żydowska – trwanie przed obliczem Pana i oglądanie Go twarzą w twarz. To będzie coś więcej. Bóg zaplanował dla nas zjednoczenie – zjednoczenie pomiędzy Nim a człowiekiem – pełną, intymną jedność.