Autentyczna wiara wyraża się w hojności serca

Łk 11, 37-41

Pewien faryzeusz zaprosił Jezusa do siebie na obiad. Poszedł więc i zajął miejsce za stołem. Lecz faryzeusz, widząc to, wyraził zdziwienie, że nie obmył wpierw rąk przed posiłkiem.

Na to Pan rzekł do niego: «Właśnie wy, faryzeusze, dbacie o czystość zewnętrznej strony kielicha i misy, a wasze wnętrze pełne jest zdzierstwa i niegodziwości. Nierozumni! Czyż Stwórca zewnętrznej strony nie uczynił także wnętrza? Raczej dajcie to, co jest wewnątrz, na jałmużnę, a zaraz wszystko będzie dla was czyste».

Wasze wnętrze pełne jest zdzierstwa i niegodziwości. Łk 11,39b

Jezus wskazuje, że prawdziwa czystość rodzi się nie z zewnętrznych gestów, ale z przemiany serca. Człowiek może starannie pielęgnować pozory, w tym zewnętrzne gesty pobożności, a równocześnie w głębi siebie może nosić egoizm, gniew, pychę czy nienawiść. Jałmużna, o której mówi Chrystus, to nie tylko materialny dar, lecz otwarcie wnętrza na drugiego człowieka. W ten sposób nie tylko wzrastamy w miłości bliźniego, ale także w wierze i człowieczeństwie. Nie chodzi więc o podważanie sensu praktyk religijnych, lecz o to, by nie były pustym rytuałem. Autentyczna wiara wyraża się w hojności serca, które dzieli się tym, kim jest i co posiada.