Odnajduję te elementy w „Soborach niepodzielonego Kościoła” ks. Marka Starowieyskiego. Wysokie miesza się tu z niskim – uroczyste formuły wiary sąsiadują z plotkami, zatrzaskiwaniem drzwi przed nosem, a nawet pobiciami. Autor trzyma jednak książkę mocną ręką i nader czytelny jest jej układ. W pierwszej części każdego rozdziału ks. Starowieyski przedstawia kontekst zwołania soboru i tu odnajdziemy wiele smakowitych obrazków z zachowania starożytnych biskupów, zaś w drugiej następuje uspokojenie narracji na rzecz omówienia orzeczenia soborowego. W dalszych partiach publikacji mamy do czynienia ze zmyślnie ułożoną antologią najciekawszych tekstów soborowych. Konstrukcja „Soborów niepodzielonego Kościoła” jest zatem w stanie skutecznie rozbudzić ciekawość czytelnika, a jednocześnie wprowadzić go w skarbnicę tekstów teologicznych. Nie zmienia to faktu, że najciekawiej dzieje się w tej książce jakby na jej marginesach.