Czy istnieje powołanie do samotności? Fragment książki „Kościół ostatnich ławek”
Czy istnieje coś takiego jak kult samotności? Przyglądamy się iluzjom samotności, przyczynom i skutkom niechęci – lub nieumiejętności! – do nawiązywania głębokich relacji z innymi. Próbujemy też znaleźć środki zaradcze.
Istockphoto
Magdalena Dobrzyniak: Natknęłam się niedawno na koncepcję „niejasnej straty”, powodującej stan zawieszenia, niedokończenia, doświadczany przez osoby samotne, które przecież nie mogą być pewne, że ich samotność jest ostateczna, do końca życia. W jaki sposób takie poczucie nieostatecznej straty wpływa na nasze życie, na to, jak postrzegamy siebie i swoje relacje z innymi, również w Kościele?
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
Czytasz fragment artykułu
Subskrybuj i czytaj całość
już od 14,90 zł
Poznaj pełną ofertę SUBSKRYPCJI
Magdalena Dobrzyniak
Dziennikarka, redaktor portalu „Gościa Niedzielnego”. Absolwentka teatrologii na Uniwersytecie Jagiellońskim i podyplomowych studiów edytorskich na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. W mediach katolickich pracuje od 1997 roku. Wykładała dziennikarstwo na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie. Autorka książek „Nie mój Kościół” (z bp. Damianem Muskusem OFM) oraz „Bezbronni dorośli w Kościele” (z o. Tomaszem Francem OP).
