Czym się dziś martwisz?

Dotychczas słuchając o wizycie Jezusa u przyjaciół w Betanii skupiałem się na tym, co On sam nazwał „najlepszą cząstką”. Na siedzeniu u stóp Mistrza. Niezwykle często tę postawę przeciwstawiono aktywności krzątającej się po domu Marty. Przed tygodniem dotknęło mnie do żywego inne sformułowanie. Rezonuje we mnie od kilku dni: „Martwisz się i niepokoisz o wiele” - czy to nie główny problem siostry Łazarza? Nie jest w tym sama, „zamartwianie się” jest przecież naszym sportem narodowym, a ja w tej dyscyplinie wielokrotnie stawałem na podium.

Wróciłem do „Innego morza” Claudio Magrisa i zakreśliłem zdanie: „Umiesz sprowadzić wszystko do teraźniejszości, Rico,​ powiedzieli mu przed wyjazdem, płyniesz po otwartym​ morzu i nie szukasz lękliwie portu, ani nie marnujesz​ życia na lęk przed jego utratą”. To jest to!

W oryginale wersetu: „O nic się zbytnio nie troskajcie" nie ma słowa „zbytnio”. „O nic się nie troskajcie”, „o nic się nie martwcie”. „Ważne jest tylko teraz. Jutro i wczoraj mają całkowicie drugorzędne znaczenie” − przypominał o. John Chapman, benedyktyn (1865–1933)

Uczę się tego, jak żyć w uważności „tu i teraz”. „Założycielka mojego zgromadzenia Matka Paula Tajber przestrzegała przed niepokojeniem się o nieznaną przyszłość – opowiadała mi s. Bogna Młynarz, doktor teologii duchowości – Przecież nawet nie jesteśmy pewni, czy nastąpi to, czego się obawiamy! Zbytnia troska przypomina bezproduktywne błądzenie we mgle albo równanie ze zbyt wielką ilością niewiadomych. Tracimy energię i pokój nie osiągając żadnych skutków”.