WIBOR pod lupą TSUE. Co mogą zyskać kredytobiorcy, a co mogą stracić banki?

WIBOR to wskaźnik, który określa, po jakiej cenie banki w Polsce są gotowe pożyczać sobie nawzajem pieniądze. Nie pokazuje on faktycznych transakcji, lecz opiera się na deklaracjach wybranych banków – ile pieniędzy mogłyby pożyczyć, a nie ile rzeczywiście pożyczyły. Dla kredytów hipotecznych banki najczęściej stosują stawkę WIBOR 3M lub 6M, czyli aktualizowaną co 3 lub 6 miesięcy. Wskaźnik ten jest stosowany jako składnik oprocentowania kredytów, ponieważ odzwierciedla zmienność sytuacji gospodarczej – jeśli rosną stopy procentowe w kraju, rośnie też WIBOR, a wraz z nim raty kredytów. Do wskaźnika WIBOR dodawana jest marża banku i w ten sposób ustalana jest wysokość raty. To model znany od lat, stosowany w wielu krajach.