Jacek Dziedzina: Wiemy, co Papież Franciszek przeszedł w ostatnich tygodniach życia. Jednak jego pojawienie się publicznie w Niedzielę Zmartwychwstania pozwalało wierzyć, że poszpitalna rehabilitacja przynosi efekty. Informacja o śmierci dzień później była jednak zaskoczeniem…

Kard. Grzegorz Ryś: Tak, to było zaskoczenie. W niedzielę oglądałem w telewizji, jak Ojciec Święty udziela błogosławieństwa  Urbi et Orbi. I choć było jasne, że jest bardzo słaby, to jednak odważył się pokazać i powiedzieć kilka słów. Następnego dnia rano śmierć… Tak, chyba nikt się tego spodziewał. 

Pierwsze myśli i uczucia Księdza Kardynała, który był blisko Papieża i często powołuje się na jego nauczanie?

Ponieważ byłem w Krakowie, gdzie przygotowujemy się do pogrzebu mojego Taty, to pierwszą myślą było przekonanie, że musimy jeszcze tego samego dnia zebrać się w Łodzi jako Kościół łódzki. I to się pięknie zadziało, ludzie zwołali się na godzinę 19, katedra była pełna, mieliśmy piękną liturgię... Pomyślałem o spotkaniu przedstawicieli naszej archidiecezji z Papieżem w kwietniu 2022, więc wydrukowaliśmy półtora tysiąca kopii przemówienia, jakie wtedy do nas wygłosił, rozdaliśmy je w katedrze, żeby to słowo stało się teraz ponownie ważnym punktem odniesienia, testamentem dla Kościoła w Łodzi. A potem zrobiłem to, co zwykle robię podczas liturgii – odniosłem to, co aktualnie przeżywamy, do słowa z czytań z dnia. Bo to słowo zawsze najlepiej czyta naszą rzeczywistość. A w pierwszym czytaniu mieliśmy fragment z Dziejów Apostolskich: słuchaliśmy o Piotrze, który wyszedł do ludzi, żeby ogłaszać zmartwychwstanie Chrystusa. I to jest to, co Papież zrobił w Niedzielę Zmartwychwstania, i co robił zawsze, przez dwanaście lat swojej posługi Piotra.

Przespaliśmy ten pontyfikat?