Kościół w Koniakowie, 11 lipca tego roku. Trwa dzień wspólnoty Ruchu Światło–Życie, który gromadzi uczestników okolicznych oaz rekolekcyjnych. Środkiem, od wejścia w kierunku ołtarza, jeden za drugim idą ludzie, w większości młodzi. Idą długo, bo jest ich jakieś siedemdziesiąt, może więcej. Stojący po obu stronach pozostali oazowicze tworzą szpaler, a właściwie rodzaj tunelu, którego „sklepieniem” są ich wyciągnięte ręce. To gest modlitewnego wstawiennictwa za tych, którzy właśnie składają deklarację abstynencji od alkoholu na rok lub na dłuższy okres. Twarze skupione, wzruszone. Uroczysty charakter chwili podkreśla potężny śpiew pieśni „Serce wielkie nam daj”. To hymn Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, do której właśnie przystępują nowi kandydaci lub członkowie.