Dwie Trójce na płótnie z XVII wieku

Nazwano go „Dwie Trójce”. Na obrazach malowanych zgodnie z tym typem widzimy Świętą Rodzinę, Maryję i Józefa z małym Jezusem pośrodku, oraz Trójcę Świętą ukazaną pionowo – na górze znajduje się Bóg Ojciec, poniżej Duch Święty, zwykle pod postacią gołębia, a na dole stoi Jezus.

Istotą tych obrazów jest pokazanie Boskiej i ludzkiej natury Jezusa. On bowiem jako jedyny należy do obu trójc jako Bóg i człowiek jednocześnie. Często na tych obrazach linie łączące Trójcę Świętą i trójcę ziemską tworzą krzyż, co daje kolejne skojarzenie symboliczne ze zbawczą ofiarą Chrystusa, jaka dokonała się właśnie na krzyżu.

Wertykalny układ Trójcy Świętej jest zapożyczony z obrazów ilustrujących chrzest Chrystusa, z tą różnicą, że na obrazach przedstawiających Dwie Trójce Chrystus jest jeszcze dzieckiem.