Jezus jest jednym z nich

Agata Puścikowska: Rozmawiamy w Warszawie, tuż przed Bożym Narodzeniem. Wróciła Siostra na stałe z Charkowa do kraju?

S. Renata Jurczak: Nie, no skąd! Przyjechałyśmy na chwilę, pozałatwiać pilne sprawy, i co tu dużo mówić: kwestujemy, zbieramy dary – głównie jedzenie, które zawieziemy zaraz do Charkowa. Jeździmy tak co jakiś czas, żeby po prostu mieć co dać biednym ludziom. Ja się na stałe z Ukrainy nigdzie nie wynoszę. Dawno temu do tego miejsca posłał mnie Pan Bóg i nie schodzę z posterunku. Posługa ludziom jest moim życiem.

Czyli bezdomnym dziewczynom i ich dzieciom?

Zgromadzenie Sióstr Małych Misjonarek Miłosierdzia – czyli my, siostry orionistki – służymy najbardziej potrzebującym, chorym, wykluczonym. W 1996 roku zaczęłyśmy pracę na Ukrainie, najpierw z osobami bezdomnymi. Szybko okazało się, że np. w Charkowie mieszka i żyje wiele bezdomnych młodych kobiet, czy też w zasadzie dzieci. Nikt się nimi wówczas nie zajmował. Państwo ich nie zauważało, a one żyły i umierały na ulicy. Chciałyśmy do nich dotrzeć. Chodziłyśmy w miejsca, gdzie dziewczyny koczowały, nawiązywałyśmy kontakt…