Nowy numer 13/2024 Archiwum

Mówię do nich

O pracy „fotografa przeszłości” opowiada Marta Smolańska, autorka albumu „Prace Biura Poszukiwań i Identyfikacji IPN”.

Agata Puścikowska: Skąd w Tobie taka wrażliwość? Robisz zdjęcia, które wstrząsają.

Marta Smolańska: Nigdy nie myślałam o sobie jako o osobie szczególnie wrażliwej. Wręcz przeciwnie. Przez ostatnie osiem lat spotykałam się z tyloma wrażliwymi ludźmi i tyloma reakcjami, że czasami byłam zawstydzona, że ja tak nie potrafię. A wychowałam się z bardzo wrażliwą matką, bardzo wrażliwą babcią i nie byłam izolowana od tych emocji. Może to jest tak, że pewne sprawy są głęboko w nas, na pozór ich nie widać. Ale przez ich pryzmat widzimy rzeczywistość. W tej pracy – „fotografa przeszłości” – wrażliwość pomaga. Bez poczucia misji też się nie da. Jednocześnie, gdy muszę działać, włącza mi się „tryb akcji”. Żeby wszystko było spójne: w głowie, emocjach i przed oczami. Wtedy powstaje ważne zdjęcie. Staram się pokazać emocję, którą sama odczuwam. To widzą odbiorcy.

I doceniają. A Ty nie jesteś fotografem zawodowym. Dlaczego sięgnęłaś po aparat?

Nie miałam zielonego pojęcia o świecie, a chciałam mieć (śmiech), więc skończyłam politologię na UKSW. Dziś wiem, że chociaż studia były przydatne, inne są drogi do wiedzy o świecie. Chociażby... fotografia, pojmowana nieco głębiej. Za aparat chwyciłam w 2011 roku, by sfotografować Warszawę oczami mojej babci, świadka Rzezi Woli. Powstał z tego fotograficzny projekt „Duchy Warszawy”, który rozwijany jest do dzisiaj. Robiłam zdjęcia miejsc pamięci, Warszawę architektoniczną, fotografowałam historię, która dzieje się i współcześnie. Wtedy też powstał cykl fotografii pokazujących miejsca, w których zachowała się krew walczących, i miejsca po spalonych w 1944 ciałach ofiar. Po co? By zachować dla kolejnych pokoleń pamięć, zatrzymać się na chwilę. Powstały w końcu blog, strona internetowa. A zdjęcia były pokazywane w warszawskim fotoplastikonie.

Dostępne jest 20% treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

Agata Puścikowska

Dziennikarz działu „Polska”

Absolwentka dziennikarstwa i komunikacji społecznej na Uniwersytecie Warszawskim. Od 2006 r. redaktor warszawskiej edycji „Gościa”, a od 2011 dziennikarz działu „Polska”. Autorka felietonowej rubryki „Z mojego okna”. A także kilku wydawnictw książkowych, m.in. „Wojenne siostry”, „Wielokuchnia”, „Siostra na krawędzi”, „I co my z tego mamy?”, „Życia-rysy. Reportaże o ludziach (nie)zwykłych”. Społecznie zajmuje się działalnością pro-life i działalnością na rzecz osób niepełnosprawnych. Interesuje się muzyką Chopina, książkami i podróżami. Jej obszar specjalizacji to zagadnienia społeczne, problemy kobiet, problematyka rodzinna.

Kontakt:
agata.puscikowska@gosc.pl
Więcej artykułów Agaty Puścikowskiej