Przyzwyczailiśmy się do tradycyjnego sposobu przedstawiania zwiastowania, wypracowanego jeszcze w średniowieczu. Był on potem, w różnych wariantach, powielany wielokrotnie w kolejnych stuleciach. Wszystkie te obrazy miały dwie zasadnicze cechy. Po pierwsze, scena zwiastowania odbywała się albo w symbolicznym wnętrzu kościelnym, albo pałacowej komnacie. Po drugie, widzieliśmy to wydarzenie z boku, z pewnej odległości, jak niezależni widzowie. Jacek Malczewski całkowicie zerwał z tym schematem.