Miód dzięki swoim właściwościom korzystnie wpływa na nasze zdrowie. Dzięki badaniom prowadzonym w wielu zakresach wciąż odkrywane są coraz to nowe jego właściwości. Powstaje w wyniku przetworzenia nektaru roślin miododajnych lub wydzielin innych owadów (znajdujących się na drzewach liściastych bądź iglastych). Stąd możemy spotkać miody kwiatowe, spadziowe i mieszane. Magazynowany jest w woskowych plastrach w ulach, gdzie dojrzewa. W zależności od tego, z jakich roślin jest pozyskiwany, przybiera różne kolory (od jasnożółtego po ciemnobrązowy) i różną konsystencję (może być w postaci płynnej lub kremowej). Można też spotkać miody, które z czasem ulegają krystalizacji, co nie oznacza, że tracą swoją wartość odżywczą. Powinien być przechowywany w szczelnie zamkniętych naczyniach, najlepiej w ciemnych, chłodnych pomieszczeniach. Miód ma długi okres ważności, ale najlepiej zużyć go w czasie od roku do trzech lat po zbiorze.

Działanie i skład

Pszczoły produkują miód, bo jest dla nich pokarmem. W średniej wielkości ulu rodzina pszczół zużywa rocznie ok. 15 kg pyłku i ok. 60 do 80 litrów miodu. Co ciekawe, pszczoły w ulu nie chorują, mimo że żyją w dużym zagęszczeniu. W szczycie sezonu ich ilość potrafi dochodzić do 80 tysięcy osobników. Miód ma właściwości antybakteryjne. Jak wykazują badania, niektóre bakterie zwalcza lepiej niż antybiotyki. Dzięki zawartości lizozymy, inhibiny i apidycyny potrafi zwalczać bakterie takie jak gronkowce i paciorkowce (ziarniaki gram-dodatnie) oraz laseczki wąglika, prątki gruźlicy, rzęsistka pochwowego (pałeczki gram-ujemne). Poza tym ma właściwości grzybobójcze. Jest skuteczny w niszczeniu drożdżoidalnych z rodzaju Candida, które są chorobotwórcze dla człowieka. Miód zawiera też wiele mikroelementów, takich jak potas, chlor, fosfor, magnez, żelazo, molibden, mangan i kobalt oraz kwas foliowy, pantotenowy i biotyna. Jest źródłem witamin A, B1, B2, B6, B12, C. W Zakładzie Bromatologii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku prowadzone są badania nad wykorzystywaniem miodu w procesie leczenia nowotworów, w tym różnych postaci glejaka, a w Instytucie Żywności i Żywienia nad właściwościami miodu akacjowego i propolisu pomocnymi w walce z zakażeniem bakterią Helicoobacter Pylori, która jest przyczyną chorób wrzodowych żołądka. W miodzie do tej pory rozpoznano ponad 300 różnych substancji, których działanie ma korzystny wpływ na nasz organizm. Wykazano, że miody w zależności od tego, z jakiego gatunku roślin są zrobione, mają różne właściwości lecznicze. Miód jest skuteczny we wspomaganiu leczenia chorób układu pokarmowego (wrzody żołądka i dwunastnicy), poprawia pracę jelit i ma działanie odtruwające (zmniejsza także szkodliwe działanie używek). Od pokoleń stosowany jest w walce z chorobami układu oddechowego (kaszel, chrypka, zapalenie gardła, oskrzeli i płuc, oraz innych), układu krążenia (nadciśnienie, choroby serca i wieńcowe) czy układu moczowego (zapalenie pęcherza, nerek, kamica nerkowa). Ponadto ma właściwości uspokajające, poprawia nastrój i łagodzi bezsenność. Miód działa też łagodząco na uszkodzoną skórę. Przyspiesza gojenie ran, odleżyn, oparzeń, odmrożeń i innych. Działa przeciwzapalnie, przeciwbólowo i regenerująco na skórę. Stąd powszechne jest szerokie zastosowanie miodu i innych pszczelich specyfików w kosmetyce. Leczeniem miodem i innymi produktami wytwarzanymi przez pszczoły zajmuje się apiterapia. Dzięki tej szybko rozwijającej się dziedzinie substancje pochodzenia pszczelego coraz częściej wykorzystywane są jako składniki lekarstw stosowanych w medycynie.

Polecamy:

GN 26/2019 DODANE 27.06.2019 AKTUALIZACJA 05.11.2021

Domowa musztarda z miodem

Wśród wielu sosów, dipów i innych dodatków do dań z grilla jednym z najbardziej lubianych i popularnych jest musztarda.  

Jednak trzeba wziąć pod uwagę, że miód zawiera głównie cukry proste łatwo przyswajalne dla człowieka (z przewagą fruktozy). Dlatego osoby zmagające się z otyłością lub cukrzycą powinny miodów używać w rozsądnych ilościach. Dla porównania – jedna łyżeczka cukru (ok. 5 g) dostarcza 20 kcal, natomiast łyżeczka miodu (waży ok. 12 g) to 40 kcal, czyli dwa razy tyle energii. Dlatego miód traktowany jako zdrowszy zamiennik cukru jest taki, jeśli stosujemy go w mniejszych ilościach. Przy czym musimy pamiętać, że dodawany do napojów gorących (powyżej 40 stopni C) traci wiele swoich właściwości.

Naturalny czy sztuczny?

Czym powinniśmy się kierować, kupując miód? Przede wszystkim zwracajmy uwagę na kraj i region jego pochodzenia. Najlepiej zaopatrywać się u zaufanego pszczelarza (bartnika). W dużych dyskontach mamy do czynienia najczęściej z tańszymi produktami, wytworzonymi w niewiadomych krajach (często pojawia się informacja o pochodzeniu spoza UE), najczęściej też mieszane są z cukrem. Prawdziwy miód w smaku na początku jest bardzo słodki. Po chwili jednak w ustach można wyczuć smak i aromat roślin, z jakich został zrobiony. Towarzyszy temu najczęściej lekkie pieczenie w ustach czy w gardle (szczególnie wyczuwalne w miodzie gryczanym). Jeśli miód jest naturalny i dobrej jakości, przy próbie rozrzedzenia go w letniej wodzie będzie tworzył smugi, rozpuszczając się nierównomiernie i wolno. Naturalny miód z czasem zacznie się krystalizować (najwięcej czasu potrzebuje miód akacjowy) – to też znak, że jest dobrej jakości. Miody sztuczne, kiepskiej jakości lub za mocno podgrzewane pozostają płynne. Pamiętajmy również, że w litrowym słoiku powinno mieścić się ok. 1,4 kg naturalnego, pełnowartościowego miodu. •

Inne cenne produkty pszczele:

propolis (kit pszczeli) to mieszanka żywicy drzew i krzewów oraz wydzieliny pszczelich gruczołów. Wykazuje silne działanie bakteriobójcze. Stosowany najczęściej w postaci maści, kropel, tabletek lub płynów do płukania; pyłek kwiatowy jest pokarmem dla mieszkańców ula. Ma dużą zawartość minerałów i witamin, do tego jest bogatym źródłem białka. Działa wzmacniająco, odtruwająco i przeciwzapalnie. Odpowiednią ilość pyłku należy zmielić, zalać letnią wodą, pić przynajmniej raz dziennie; pierzga to utrwalony, sfermentowany pyłek pochodzący z różnych roślin. Bogata w witaminy i mikroelementy, zawiera biotynę, kwas foliowy i pantotenowy. Poprawia kondycję skóry, ma właściwości odżywcze. Pierzgę należy rozpuścić w przegotowanej, letniej wodzie i wypijać po 2 łyżki dziennie.

Zapraszamy do działu "Cztery strony kobiety"