Nowy numer 13/2024 Archiwum

Milenijna konfrontacja

Dla partyjnych władz orędzie stało się pretekstem do zorganizowania na wielką skalę kampanii propagandowej, która miała zdyskredytować Episkopat Polski, a szczególnie prymasa Polski. Nie chodziło tylko o doraźną reakcję na treści orędzia, ale zdefiniowanie tego, kto ma prawo wypowiadać się w imieniu narodu.

Przełom październikowy 1956 r. i dojście Władysława Gomułki do władzy doprowadziły do zakończenia najbardziej represyjnego etapu polityki władz komunistycznych wobec Kościoła katolickiego w Polsce. Jej symbolem było uwięzienie prymasa Stefana Wyszyńskiego i innych biskupów. Jednak po trwającej kilkanaście miesięcy liberalizacji, gdy tylko nastroje społeczne uległy uspokojeniu, Gomułka uznał, że największe zagrożenie dla rządów PZPR stanowi przygotowany przez kard. Wyszyńskiego program Wielkiej Nowenny, związany z nadchodzącym Milenium Chrztu Polski. Jego realizacja rozpoczęła się odnowieniem ślubów narodu na Jasnej Górze, co nastąpiło 26 sierpnia 1956 r., a zatem jeszcze przed uwolnieniem prymasa, choć ściśle według sformułowanych przez niego instrukcji. Pierwszy rok Wielkiej Nowenny zakończyło powtórzenie ślubów we wszystkich parafiach w Polsce 5 maja 1957 roku. Data ta została później przez władze uznana za cezurę, po której Kościół miał rozpętać „ofensywę wojującego klerykalizmu”.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

Zapisane na później

Pobieranie listy