W dzisiejszym czytaniu występuje on w zdaniu zapowiadającym pojawienie się Chrystusa: „Oto nadchodzi z obłokami”. Tekst ten pochodzi z 7 rozdziału Księgi Daniela, który przedstawia wizję Syna Człowieczego. W przekładzie przyjętym w liturgii czytamy: „Oto na obłokach nieba przybywa”. W tych tekstach nie ma jednak różnych terminów, ale znajduje się jeden i ten sam czasownik: „przychodzi”. Jak był on ważny dla pierwszych wierzących w Chrystusa, pokazują miejsca jego występowania w Biblii. W Apokalipsie św. Jana zdania z tym czasownikiem tworzą jakby napisy rozpoczynające oraz kończące wizje autora tej księgi. W wersecie bezpośrednio poprzedzającym dzisiejsze czytanie znajduje się pozdrowienie przyjęte do liturgii Mszy Świętej: „Łaska wam i pokój od Tego, który jest i który był, i który przychodzi”. Ten sam termin jest ostatnim czasownikiem w tej księdze, a więc również ostatnim w całej Biblii – i to dwukrotnie powtórzonym w obietnicy Jezusa i w prośbie skierowanej do Niego: „»Zaiste, przyjdę niebawem«. Amen. Przyjdź, Panie Jezu!”.