Relacja GN Lubelskiego tutaj: Wielkie spotkanie w wielkim deszczu.

Utwór wykonała stuosobowa orkiestra symfoniczna i chór Drogi Neokatechumenalnej z Madrytu.

– Dziś rano egzorcyzmowałem to miasto, spoglądając na nie spod Zamku Lubelskiego. Wołałem: „Idź precz Szatanie!”. To jest czas duchowej walki! Dziś wołałem nad tym miastem: „Zstąp, Duchu Święty!” – mówił do zgromadzonych Kiko Argüello. Pomimo ulewnego deszczu i szalejącej burzy kilka tysięcy osób przybyło na lubelski Plac Zamkowy, by uczestniczyć w wieczornej celebracji symfoniczno-katechetycznej. Na kilka godzin plac stał się miejscem podniosłej i głębokiej modlitwy w hołdzie złożonym wszystkim niewinnie cierpiącym w dziejach świata.

- Najdrożsi bracia! Jak można odważyć się na tworzenie muzyki? Czyżby to była moja zarozumiałość? – pytał we wprowadzeniu do utworu jego kompozytor. Jak przyznał, uważał jego skomponowanie jako obowiązek czynienia dobra. - To szczególny hołd Maryi, Matce Boga, cierpiącej wraz ze swoim Synem i narodem wybranym - mówił. Autor dodał, że jego dzieło jest refleksją nad tajemnicą Krzyża, symbolizującego cierpienie niewinnych ludzi niosących na sobie grzechy innych.

– Mówią, że po Auschwitz nie można już wierzyć w Boga. Nie! To nieprawda! Bóg stał się człowiekiem, aby wziąć na siebie cierpienie wszystkich niewinnych. On jest Tym, który niesie na sobie grzechy wszystkich – mówił.

Inspiracją do skomponowania symfonii stało się pragnienie kontemplacji Matki Boga, Maryi, której serce przebił miecz boleści, podobny do tego, który ranił serce starotestamentalnego proroka Ezechiela. – Maryjo! Razem z tyloma matkami, tak jak Ty, Żydówkami, które widziały śmierć swoich własnych dzieci, jako niewinnych ofiar, i które płacząc śpiewały „Shma Israel” (Sluchaj Izraelu), my też chcemy śpiewać razem z Tobą – dodał Argüello.

Symfonia stała się hołdem upamiętnienia wszystkich ofiar różnorodnych form przemocy i grzechu: kazirodztwa, męczeństwa ofiar Holokaustu, przymusowego sieroctwa, seksualnego wykorzystywania dzieci, przemocy domowej czy skrajnej nędzy.

Celebracja, skomponowana przez Kiko Argüello w 2011 r., była dotąd wykonywana w wielu miejscach świata: m.in. w Sali Nervi na Watykanie, w Madrycie, w Jerozolimie, w Betlejem, w Domus Galilaeae na Górze Błogosławieństw, w Bostonie, Chicago, Nowym Jorku, w Dusseldorfie.

Jej polskie prawykonanie miało miejsce w minioną niedzielę, przed Bramą Śmierci niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz Birkenau – w obecności ponad 50 kardynałów, arcybiskupów i biskupów – polskich i z zagranicy, ponad 30 rabinów z Izraela, Europy i Stanów Zjednoczonych i 12 tysięcy osób przybyłych z Polski i Europy.

W Lublinie symfonia „Cierpienie niewinnych” wykonana została w miejscu szczególnym – na terenie dawnej dzielnicy Żydów lubelskich, nieopodal nieistniejącego już domu słynnego Baal Szem Tow – Widzącego z Lublina; u stóp Zamku Lubelskiego - miejsca kaźni hitlerowskiej, a potem NKWD i UB – tysięcy niewinnych ofiar dwu totalitaryzmów.

Celebracji symfoniczno-katechetycznej „Cierpienie niewinnych” przewodniczył abp Stanisław Budzik, metropolita lubelski. Obecni byli hierarchowie, rabini, przedstawiciele władz samorządowych i środowisk naukowych oraz społeczność żydowska Lublina.

Specjalnie na tę celebrację przybyło do Lublina ponad 6 tysięcy członków Drogi Neokatechumenalnej z Polski, oraz kilkuset z wielu krajów, m.in. z Białorusi, Ukrainy, Rosji. Litwy, Łotwy, Słowacji, oraz krajów zachodnioeuropejskich. Obecny był także Naczelny Rabin Polski Michael Schudrich oraz rabbi Chaim Adler – kantor z Jerozolimy.

Organizatorem wydarzenia na Placu Zamkowym w Lublinie było Centrum Formacji Wspólnot Neokatechumenalnych Archidiecezji Lubelskiej oraz Kuria Metropolitalna w Lublinie. Na czele Komitetu honorowego stanął metropolita lubelski, abp Stanisław Budzik i rektor KUL, ks. prof. Antoni Dębiński, wojewoda lubelski, marszałek województwa i prezydent miasta.

W środę, 26 czerwca kompozytor symfonii Kiko Argüello, jako inicjator Drogi Neokatechumenalnej, rozprzestrzenionej dziś na pięciu kontynentach w ponad 120 krajach świata, otrzyma na KUL-u doktorat honoris causa tej uczelni, w uznaniu wkładu Drogi Neokatechumenalnej w dzieło ewangelizacji i doświadczenie wiary współczesnego Kościoła.

Nasza sonda: Czy jesteś członkiem albo sympatykiem neokatechumenatu?