Wiele mówi się o potrzebie naprawy Kościoła. Reformatorzy są różni. Jedni są praktycznie niewierzący i udzielają Kościołowi rad z zewnątrz, najczęściej za pomocą różnych mediów, np. że powinno się zmienić stosunek do homoseksualizmu albo do aborcji. Są też reformatorzy, którzy „w imię Boże” odłączają się od Kościoła, tworząc odłamy przekonane o posiadaniu prawdy. Do tych ludzi św. Paweł mówi dziś: „niech będą przeklęci”. Mocne słowa, ale Kościoła nie da się reformować inaczej jak od wewnątrz i przez wierność Ewangelii. Żadne próby kompromisu między Ewangelią a cywilizacją śmierci ani szukania jakości Kościoła poza nim nie mają sensu. Prawdziwi reformatorzy, tacy jak np. św. o. Pio, reformowali Kościół przez osobistą wierność Ewangelii i przez przyjęcie nawet bardzo kontrowersyjnych decyzji przełożonych. Efekt – niezliczone rzesze odnowionych w wierze chrześcijan i tysiące odnawiających się do dziś.