Czy wszyscy chrześcijanie powinni tak zrobić? Oczywiście nie. Przykładem może być św. Jadwiga – nie była uboga, nie sprzedała wszystkiego, co więcej, była królową, więc bogactw jej nie brakowało, a jednak została świętą. To wezwanie do sprzedania majątku odczytują w swoim sercu ci, którzy są powołani do życia poświęconego Bogu, zwłaszcza zakonnicy. Jednak dla każdego z nas płynie stąd ważne wskazanie. I my również cokolwiek mamy, mamy od Boga. To są Jego dobra i On ma prawo ich użyć, jak będzie chciał. Okazuje nam zaufanie, dając nam coś w zarząd. Wierzy, że mądrze i godnie będziemy danymi nam dobrami rozporządzać. I zawsze trzeba pamiętać, że dobra poświęcone na pomoc bliźniemu to najlepsza inwestycja na przyszłość. I to nie tylko tę najbliższą, ale tę, która nigdy się nie skończy.