Mały słowniczek żony kibica

Piłka wpada do bramki, czyli ktoś strzelił gola. Sądząc z miejsca piłki w siatce, to było okienko ;-) Jakub Szymczuk

Nie znasz się na piłce nożnej a chcesz zrozumieć, co wykrzykuje Twój małżonek? Chcesz mniej więcej zrozumieć na czym polegają zasady tej gry? Specjalnie dla Ciebie opracowaliśmy nasz Mały Słowniczek. Może się on przydać także wtedy, gdy w towarzystwie kibiców nie chcesz wyjść na kompletnego laika.

Rzut rożny – ma miejsce, gdy piłka zostanie przez zawodnika drużyny broniącej się wysłana poza końcową linię boiska. Piłkę, jak w większości rzutów w piłce nożnej, wprowadza się do gry kopnięciem. Zazwyczaj dośrodkowuje się ją na pole karne, co stwarza okazję do strzelenia bramki. Dlatego piłkarze przed wykonaniem tego elementu gry nerwowo się w polu karnym przepychają.
Rzut wolny – wznowienie gry po przerwie (spowodowanej gwizdkiem sędziego reagującego na faul czy spalony), polegające na wprowadzeniu piłki do gry przez jej kopnięcie z miejsca, w którym zostało dokonane przewinienie (w sensie złamanie regulaminu gry). Gdy wykonywany jest blisko bramki, wymaga ustawienia muru przez drużynę broniącą się dla ochrony przed bezpośrednim strzałem na bramkę.
Rzut z autu – wprowadzenie piłki do gry po jej wypadnięciu poza boczną linię boiska. Rzut z autu polega na wrzuceniu piłki na boisko rękami (!) znad głowy, bez odrywania stóp od ziemi (żeby piłka nie poleciała za daleko). Wykonuje go zawodnik drużyny przeciwnej do tej, której zawodnik ostatni dotknął piłki.
Sędzia – człowiek, który pilnuje, by gra odbywała się zgodnie z zasadami. Skład sędziowski (widoczny na boisku) to biegający za piłkarzami i uciekający od piłki sędzia główny oraz latający przy bocznych liniach boiska z chorągiewkami dwaj sędziowie boczni. Sędzia jest kalosz, kiedy podejmuje decyzję niezgodną z opinią poszczególnych kibiców.
Sędzia główny – najważniejszy spośród tych, którzy pilnują, by gra odbywała się zgodnie z zasadami. W razie potrzeby przerywa grę za pomocą gwizdka.
Sędzia boczny – pomaga sędziemu głównemu w pracy. Głównie polega to na sygnalizowaniu, czy podczas gry zawodnik nie znalazł się na pozycji spalonej
Spalony – sytuacja, w której sędzia główny z niezrozumiałych powodów przerywa grę, a sędzia boczny unosi w górę chorągiewkę. Ich reakcja spowodowana jest tym, że zawodnik drużyny atakującej stał na pozycji spalonej, czyli na połowie przeciwnika, między nim a bramką nie było dwóch zawodników drużyny przeciwnej. W ocenie sytuacji liczy się moment podania do niego piłki, a nie moment jej przyjęcia. Przepis służy uniknięciu sytuacji, w której zawodnicy drużyny atakującej pałętaliby się w pobliżu bramki przeciwnika czekając na długie podanie. Wymusza kombinowanie na boisku.
Strzał - kopnięcie piłki w kierunku bramki przeciwnika z zamiarem, by do bramki dotarła. Można też strzelić głową.
Wślizg – sytuacja, w której zawodnik wjeżdża pod nogi zawodnika drużyny przeciwnej ślizgając się po trawie w celu wykopnięcia piłki spod nóg tegoż zawodnika. Jest czysty, jeśli udało się piłkę wykopnąć. Zamienia się w faul, gdy nogi ślizgającego się uderzają nie w piłkę, a w nogi zawodnika drużyny przeciwnej.
Wynik – pojęcie określające, ile razy drużynom udało się umieścić piłkę w bramce. Zazwyczaj wyraża się go przez dwie liczby przedzielone dwukropkiem, np. 5:0, 2:2 albo 1:3. Nie należy pytać, kto strzelił pięć a kto zero goli, tylko zobaczyć, w jakiej kolejności wymienione są drużyny. Np. Chiny – Australia 2:3 oznacza, ze Chińczycy strzelili dwie bramki (dwa gole), a Australia 3. Zapis Argentyna – Urugwaj 1:0 oznacza, ze Argentyńczycy zdobyli jedną bramkę (gola), a Urugwajczycy nie zdobyli żadnej.
Słupek – pionowa część bramki, podtrzymująca poprzeczkę.
Siatka – zazwyczaj umieszczona w tyle na bramce po to, żeby nie było wątpliwości, czy piłka wpadła do bramki, czy przeleciała obok niej. Siatką nazywa się też czasem puszczenie piłki między nogami zawodnika drużyny przeciwnej.
Skrzydłowy – nie ma nic wspólnego z aniołami ani ptakami. To określenie zawodnika, najczęściej pomocnika, który biega po prawej albo lewej stronie boiska (nie środkiem), czyli na skrzydle.
Stoper – obrońca trzymający się zasadniczo najbliżej bramkarza własnej drużyny.
Strzelec bramki (strzelec gola) - to nie snajper mający na celu zniszczenie bramki czy zastrzelenie bramkarza. To zawodnik, któremu udało się umieścić piłkę w bramce, czyli zdobyć gola.
Taktyka – wbrew pozorom istnieje i na boisku nie wszystko odbywa się w myśl zasady „kupą mości panowie”. Podstawowym jej zrębem jest podział zawodników na obrońców, pomocników i napastników. Dwie pierwsze grupy dzielą się na „środkowych”, „prawych” i „lewych”.
Zawodnicy – ludzie kręcący się na boisku, mający doprowadzić do tego, by piłka wpadła do bramki przeciwnika i nie dopuścić do tego, by wpadła do własnej. Dla rozróżnienia swoich od przeciwników zawodnicy tej samej drużyny ubrani są w jednakowy strój, różniący się kolorem od stroju przeciwników. Wyjątkiem są bramkarze, którzy dla odróżnienia się od reszty ubrani są w stroje innego koloru. Uwaga: jeszcze inaczej ubrani są dwaj panowie latający z chorągiewkami przy liniach i kolejny, biegający za zawodnikami a uciekający przed piłką. To są sędziowie zwani też arbitrami!
Zespół - patrz drużyna

« ‹ 1 2 3 4 › »

oceń artykuł

Polecane w subskrypcji

Więcej w Subskrypcji ▶

Polecane treści

Więcej w naszym serwisie ▶

Zapisane na później

Pobieranie listy