Znaleziono 500 wyników
Eucharystia podzielonych chrześcijan
Wakacyjne podróże prowadzą nas do miejsc, w których nie ma katolickiego kościoła. Co wtedy? Czy katolik może uczestniczyć w liturgii prawosławnej lub protestanckiej? Czy wolno mu przystąpić do komunii? Czy Eucharystia u chrześcijan niekatolików jest „prawdziwa”? Te pytania niepokoją. Zwłaszcza w Roku Eucharystii.
Jak pierwsza, jak jedyna, jak ostatnia
Msza św. to ta godzina w ciągu dnia, kiedy mam pewność, że jestem najbliżej Chrystusa. Dlatego że On sam tak powiedział. Dzieje się to przez samo sprawowanie liturgii oraz przyjęcie Komunii Świętej. Świadomie mówię, że jestem tego pewien pewnością wiary, a nie że to odczuwam, bo w moim życiu wiary odczucia nie grają głównej roli.
W promieniach Miłosierdzia
Co roku, gdy rezurekcyjne bicie w dzwony oznajmia radosną nowinę o zmartwychwstaniu, a w kościołach rozbrzmiewa „Alleluja”, wielkanocna refleksja łączy się z pełnym wdzięczności wyczekiwaniem na zbliżającą się niedzielę – kolejną odsłonę i dopełnienie wielkiej tajemnicy zbawienia, czyli Święto Miłosierdzia. Jest to czas ogromnej łaski, jako że właściwie odbyta spowiedź i przyjęta Komunia Święta
w tym dniu – jak zapewnia Jezus za pośrednictwem św. Faustyny – gwarantują nie tylko rozgrzeszenie, ale również darowanie win i kar. Z teologicznego punktu widzenia jest to dobro, z którym nie mogą się równać nawet duchowe korzyści płynące z odpustu zupełnego.
Najważniejszy dzień
Chrzest dorosłych. W lubelskiej archikatedrze corocznie około 10 osób przygotowuje się do przyjęcia sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego, czyli chrztu, bierzmowania i Komunii św. udzielane są w czasie liturgii Wigilii Paschalnej. Odtąd już zawsze Wielkanoc będzie dla nich pamiątką początku nowego życia.
Gdy teologia staje się życiem
Przed wielu laty, w ostatni dzień oazowych rekolekcji, zostałem poproszony przez księdza, aby zanieść Komunię Świętą pewnej pani, która poważnie zachorowała. Wyczuwałem, że proszący o tę posługę czuli się skrępowani. Uważali, że to dla mnie uciążliwość, bo rozpoczynała się agapa, a ja miałem stracić jej początek. Ale ja… Cóż, byłem szczęśliwy.
