Wyszukano wyników: 1031
Dlaczego wierzymy w zmartwychwstanie?
Na pytanie „dlaczego wierzymy w zmartwychwstanie?” ks. Pierre Debergé odpowiada: „nasza wiara opiera się na zaufaniu świadkom, którzy widzieli Zmartwychwstałego” (GN nr 13/2021). Rozwińmy jego słowa, zastanawiając się nad tym, czym jest wiarygodne świadectwo i dlaczego wiara w zmartwychwstanie jest racjonalna.
Ewangelia w czasach kryzysu
Poleceniem, jakie Jezus dał swoim uczniom przed wstąpieniem do nieba, był nakaz misyjny: „Idźcie więc i czyńcie uczniów ze wszystkich narodów, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28,19). Obywatel znudzonej i przejedzonej cywilizacji Zachodu może odnieść wrażenie, że to już nieaktualne. Widzi opustoszałe i popadające w ruinę kościoły, słyszy o apostazjach. Gorszy się z powodu skandali, spotyka oziębłych wyznawców, zniechęconych duchownych, pogrążonych w formalizmie urzędników kultu. A jednak wezwanie Zbawiciela nie ma daty przydatności do użycia. Zlecona nam misja nie skończy się aż do kresu historii. A zatem czy czasy dzisiejszego duchowego kryzysu są przeszkodą dla pochodu Ewangelii, czy może przeciwnie? Na to pytanie odpowiadają duchowni i świeccy zaangażowani w dzieło ewangelizacji.
"Niezastąpieni" - wsparcie dla rodzin zastępczych
„Mamy poczucie, że dzieci właśnie w rodzinie mają największą szansę uczyć się życia” – mówią Klaudia i Piotr Chazan – wieloletnia rodzina zastępcza, podejmująca opiekę nad sześciorgiem dzieci. W rozmowie z KAI wraz z Jackiem Waiglem opowiadają o potrzebie rodzin zastępczych i wyzwaniach, przed jakimi stają, oraz inicjatywie „Niezastąpieni”, która chce wyjść naprzeciw potrzebom takich rodzin.
Tu nie chodzi o pocieszanie
Nie wiem dlaczego z wszystkich możliwych tłumaczeń imienia, którym nazwał Go Jezus, najczęściej wybieramy właśnie to. Może dlatego, że od momentu Wniebowstąpienia żyjemy wciąż w jakimś poczuciu straty: nie ma z nami naszego Pana, więc w zamian otrzymujemy Pocieszyciela, który ma nam Go zastąpić. W takim myśleniu kryje się jednak podwójny błąd. Po pierwsze – że po Wniebowstąpieniu Jezus jest jakby mniej obecny; że stał się odległy, niepochwytny, niedostępny, przebywając bardziej z Ojcem, niż z nami. Po drugie – że Duch Święty ma nas pocieszać po tej stracie.
Nie warto tej służby lekceważyć
To znamienne, że tylko laskę pozwolił Jezus wziąć apostołom na drogę, rozsyłając ich po dwóch (por. Mk 6,8). Greckie słowo „rabdos” oznacza również królewskie berło. Przypadek? A może raczej przypomnienie, że głoszenie Ewangelii to nie prywatny folwark grupy nawiedzonych kościelnych aktywistów, ale misja mocy i władzy pełniona w imieniu Króla. Co więcej, ta misja nie jest tylko domeną duchowieństwa.
